اساس زندگی زناشویی، انجام کامل وظایف شرعی نسبت به یکدیگر است
گروه اجتماعی: رئيس مركز مطالعات اسلامی و انسانی دانشگاه تبريز با بيان اينكه اساس زندگی زناشویی، انجام کامل وظایف شرعی زن و شوهر نسبت به یگدیگر است، اظهار کرد: بنیان هر ازدواجی محبت طرفين نسبت به يكديگر بوده و تداوم آن در سايه وصول به آرامش است.
حجت‌الاسلام عباس عباس‌زاده در گفت‌وگو با خبرگزاری بين‌المللی قرآن(ايكنا) شعبه آذربايجان شرقی، در سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) اظهار كرد: همه ازدواج‌ها از ديدگاه اسلام يك پيوند آسمانی تلقی می‌شود و منظور از آن مقدس و الهی بودن پيوند است، زيرا اسلام به غريزه جنسی و ازدواجی كه تامين كننده آن است، مقدس می‌شمارد برخلاف برخی آموزه‌های مسيحيت كه ميل جنسی را پليد دانسته و توصيه به مجرد زيستن نموده و مشكلات زندگی مشترك را كفاره گناه ازدواج می شمارند.
وی افزود: معنی ديگر پيوند آسمانی در مورد حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) اين است كه اينان هم كفو هم بودند و اين مسئله در علم خدا مضبوط بود، لذا آن دو طبيعتا بايد به هم می‌رسيدند.
حجت‌الاسلام عباس‌زاده خاطرنشان كرد: اساس هر ازدواجی محبت طرفين نسبت به يكديگر است و تداوم آن در سايه وصول به آرامش و ثمره آن رشد و كمال معنوی برای اعضای خانواده است و ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) دارای جوهر سه خصوصيت بود؛ لذا می‌توانند اسوه ای برای همه پيوندهای ديگر باشند.
وی يادآور شد: آنچه در اسلام و آموزه‌های دینی آمده، این است که در زندگی زناشويی هر يك از زوجين به وظايف خود عمل کنند و اين مسئله قديم و جديد ندارد؛ پرداخت نفقه واجب است، صداقت و يكرنگی مطلوب است، گذشت و فداكاری زندگی را شيرين می كند كه در اين گونه مسائل نوع ابزار و لوازم زندگی تفاوتی ايجاد نمی كند.
رئيس مركز مطالعات اسلامی و انسانی دانشگاه تبريز در رابطه با افزايش آمار طلاق گفت: اين افزايش عوامل متعددی دارد، يكی از آن‌ها همين آشنايی‌های پيش از ازدواج است كه جوانان به جای اينكه شناخت پيدا كرده و بعد عشق بورزند، عاشق می‌شوند و اين عشق مانع شناخت می‌گردد به علاوه اينكه در همين دوران آشنايی‌های پيش از ازدواج، طرفين وعده‌هايی به هم می‌دهند كه پس از ازدواج قابل حصول نيست و توقعات برآورده نمی‌شود و سوم اينكه انسان به صورت طبيعی رفتارش پيش از ازدواج و پس از ازدواج تفاوت خواهد كرد اما زوجين اين مسئله طبيعی را غير طبيعی دانسته و از هم گله گذاری می‌كنند.
وی ادامه داد: عامل دوم افزايش آمار طلاق عدم تربيت صحيح است، پسران آماده و مشتاق كار و فعاليت تربيت نمی‌شوند و دختران اهل قناعت و پرهيزكننده از چشم و هم چشمی‌ها بار نمی‌آيند و اين مسئله به مانند قيچی دوسر، خانواده را متلاشی می‌كند و عامل سوم و اصلی عدم اشنايی با تكنيك‌های ساده جهت تحكيم بنيان خانواده، نظير لزوم عفو و گذشت، وقت گذاشتن به خانواده، تنوع بخشی به زندگی و خوش رفتاری و بسياری از وظايف ديگر است.
وی افزود: معنی ديگر پيوند آسمانی در مورد حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) اين است كه اينان هم كفو هم بودند و اين مسئله در علم خدا مضبوط بود، لذا آن دو طبيعتا بايد به هم می‌رسيدند.
حجت‌الاسلام عباس‌زاده خاطرنشان كرد: اساس هر ازدواجی محبت طرفين نسبت به يكديگر است و تداوم آن در سايه وصول به آرامش و ثمره آن رشد و كمال معنوی برای اعضای خانواده است و ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) دارای جوهر سه خصوصيت بود؛ لذا می‌توانند اسوه ای برای همه پيوندهای ديگر باشند.
وی يادآور شد: آنچه در اسلام و آموزه‌های دینی آمده، این است که در زندگی زناشويی هر يك از زوجين به وظايف خود عمل کنند و اين مسئله قديم و جديد ندارد؛ پرداخت نفقه واجب است، صداقت و يكرنگی مطلوب است، گذشت و فداكاری زندگی را شيرين می كند كه در اين گونه مسائل نوع ابزار و لوازم زندگی تفاوتی ايجاد نمی كند.
رئيس مركز مطالعات اسلامی و انسانی دانشگاه تبريز در رابطه با افزايش آمار طلاق گفت: اين افزايش عوامل متعددی دارد، يكی از آن‌ها همين آشنايی‌های پيش از ازدواج است كه جوانان به جای اينكه شناخت پيدا كرده و بعد عشق بورزند، عاشق می‌شوند و اين عشق مانع شناخت می‌گردد به علاوه اينكه در همين دوران آشنايی‌های پيش از ازدواج، طرفين وعده‌هايی به هم می‌دهند كه پس از ازدواج قابل حصول نيست و توقعات برآورده نمی‌شود و سوم اينكه انسان به صورت طبيعی رفتارش پيش از ازدواج و پس از ازدواج تفاوت خواهد كرد اما زوجين اين مسئله طبيعی را غير طبيعی دانسته و از هم گله گذاری می‌كنند.
وی ادامه داد: عامل دوم افزايش آمار طلاق عدم تربيت صحيح است، پسران آماده و مشتاق كار و فعاليت تربيت نمی‌شوند و دختران اهل قناعت و پرهيزكننده از چشم و هم چشمی‌ها بار نمی‌آيند و اين مسئله به مانند قيچی دوسر، خانواده را متلاشی می‌كند و عامل سوم و اصلی عدم اشنايی با تكنيك‌های ساده جهت تحكيم بنيان خانواده، نظير لزوم عفو و گذشت، وقت گذاشتن به خانواده، تنوع بخشی به زندگی و خوش رفتاری و بسياری از وظايف ديگر است.
