مهمان‌نوازی به شیوه حضرت ابراهیم(ع)
گروه معارف: مهمان‌نوازی یکی از رسوم ریشه‌دار در فرهنگ ایرانی است که این رسم پسندیده از منظر قرآن و اختصاصا در منش حضرت ابراهیم(ع) پیامبر اولوالعزم نیز به نیکی روایت شده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، مهمان‌نوازی و احترام به فردی که برای مدتی در منزلمان حضور دارد، ریشه در فرهنگی کهن دارد.
احترام در رفتار و گفتار و آماده کردن وسیله پذیرایی، شیوه‌ای است که ایرانیان در هر شهر و محله به آن شهره‌اند. هرچند این مساله در دین مبین اسلام نیز دور از نظر نمانده و به طور ویژه آیه‌ای از قرآن کریم به مهمان‌نوازی حضرت ابراهیم(ع) اشاره دارد.
در آیه ۶۹ از سوره مبارکه هود می‌خوانیم: «وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَى قَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ فَمَا لَبِثَ أَنْ جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ»؛ «و به راستى فرستادگان ما براى ابراهيم مژده آوردند سلام گفتند پاسخ داد سلام و ديرى نپاييد كه گوساله اى بريان آورد».
در تفسیر این آیه شریفه می‌توان به این موارد اشاره کرد: ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ، ﺑﻪ ﺍﺫﻥ ﺍﻟﻬﻰ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻭ ﺷﻜﻞ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻰﺁﻳﻨﺪ. ﺟﺎءﺕ ﺭﺳﻠﻨﺎ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ
ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺳﻠﺎم ﺁﻏﺎﺯ ﻛﺮﺩ. ﻗﺎﻟﻮﺍ ﺳﻠﺎﻣﺎً
ﺳﻠﺎم، یک ﺷﻌﺎﺭ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺷﻴﻮهاﻯ ﻣﻠﻜﻮﺗﻰ ﺍﺳﺖ. ﻗﺎﻟﻮﺍ ﺳﻠﺎﻣﺎً
ﺳﻠﺎم ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ. طبق دستور زبان عرب ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻠﺎمٌ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺳﻤﻴّﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﻭﺍم ﻭ ﺛﺒﻮﺕ ﺁﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻓﻌﻠﻴّﻪ ﻗﺎﻟﻮﺍ ﺳﻠﺎﻣﺎً ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺴﺮﻳﻊ کرﺩ. ﻓﻤﺎ ﻟﺒﺚ
ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻰ ﺍﺯ ﻣﻴﻬﻤﺎﻥ یک ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﺎﺷﻨﺎﺱ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﺎء ﺑﻌﺠﻞ ﺣﻨﻴﺬٍ
ﺍﻧﺒﻴﺎ، ﻣﻬﻤﺎﻥﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺟﺎء ﺑﻌﺠﻞ ﺣﻨﻴﺬٍ
ﺍﺯ ﻣﻴﻬﻤﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻏﺬﺍ ﺳﺆﺍﻝ ﻧﻜﻨﻴﻢ. ﺁﻳﺎ ﻏﺬﺍ ﻣﻴﻞ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺁﻳﺎ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩهاﻳﺪ ﭼﻪ ﻏﺬﺍﻳﻰ ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﻴﺪ. ﺟﺎء ﺑﻌِﺠﻞ
