حضور پنج‌تن آل عبا ۲ هزار سال قبل از خلقت آدم(ع)
پیامبر(ص) به سلمان فرمود: ای سلمان، خداوند از ما و از نور حسین، ۹ ائمه را خلق کرد؛ پس آنها را خواند و اطاعت شد. در آن هنگام خلقت آسمان بلند و زمین گسترده و فرشته و انسان صورت نگرفته بود و ما انوارى بودیم که پروردگار متعال را تسبیح می‌کردیم.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) تسنیم نوشت: بر اساس آیات قرآن و روایات ذیل آیات، اهل‌بیت(ع) به عنوان برترین مخلوقات عوالم هستی قبل از خلقت آسمان‌ها و زمین در قالب‌های مختلفی مثل قالب‌های عرشی و نوری حضور داشته‌اند و دارند و در دنیا نیز در قالب جسمانی تنها به مدت محدودی حضور یافتند.
اما درباره قالب‌های عرشی و نوری اهل‌بیت(ع) روایات فراوانی از اهل‌بیت(ع) در منابع روایی شیعه و سنی وارد شده است که به دو مورد از آنها اشاره می‌کنیم:
1ـابى سعید خدرى گوید با رسول خدا(ص) نشسته بودیم، مردى پیش او آمد و عرض کرد یا رسول‌اللَّه خبر به من خبر بده از فرمایش خدا به ابلیس «أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالِینَ؛ آیا تکبر ورزیدى یا از گروه عالین بودى.» (سوره ص- آیه 75.) «عالین» چه کسانى هستند؟ آیا از فرشتگان والامقام‌ترند؟
رسول خدا(ص) فرمود من و على و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام در برابر عرش پروردگار جهانیان بودیم و او را تسبیح می‌کردیم و فرشتگان به تسبیح ما تسبیح می‌گفتند پیش از دو هزار سال قبلاز خلقت آدم و هنگامى که خداوند آدم را آفرید، به فرشتگان امر کرد آدم را سجده کنند و ما را به این سجده امر نکرد. تمام فرشتگان سجده کردند مگر ابلیس که سرباز زد و سجده نکرد و سپس خداوند بزرگ فرمود« أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالِینَ؛ تکبر کردی یا از عالین هستی؟» مقصود از عالین پنج تن بودند که نام آنها بر سرادق عرش الهى نوشته شده بود و ما کسانى هستیم که از راه ما خلایق مىتوانند به خداى خود نزدیک شوند، به ما هدایت می‌شوند، و کسى که ما را دوست داشته باشد خداوند او را دوست دارد و در بهشت ساکنش مىکند و کسى که ما را دشمن بدارد خداوند او را دشمن دارد و در آتش جایش دهد، جز حلال‌زاده کسى ما را دوست ندارد.» (فَنَحْنُ بَابُ اللَّهِ الَّذِی یُؤْتَى مِنْهُ بِنَا یَهْتَدِی الْمُهْتَدِی فَمَنْ أَحَبَّنَا أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ أَسْکَنَهُ جَنَّتَهُ وَ مَنْ أَبْغَضَنَا أَبْغَضَهُ اللَّهُ وَ أَسْکَنَهُ نَارَهُ وَ لَا یُحِبُّنَا إِلَّا مَنْ طَابَ مَوْلِدُهُ (فضائل الشیعة شیخ صدوق، ص9؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص497)
2ـ همچنین در روایتی دیگر سلمان از رسول گرامی اسلام(ص) نقل می‌کند پیامبر(ص) به من گفت: ای سلمان، خداوند مرا از برگزیده نورش خلق کرد و مرا خواند پس او را اجابت کردم. و از نور من، علی را خلق کرد و او را صدا زد و او(علی) او را اطاعت کرد و از نور علی، فاطمه را خلق کرد ...فَقَالَ: یَا سَلْمَانُ، خَلَقَنِی اللَّهُ مِنْ صَفْوَةِ نُورِهِ، وَ دَعَانِی فَأَطَعْتُهُ، وَ خَلَقَ مِنْ نُورِی عَلِیّاً، وَ دَعَاهُ فَأَطَاعَهُ، وَ خَلَقَ مِنْ نُورِ عَلِیٍّ فَاطِمَةَ، وَ دَعَاهَا فَأَطَاعَتْهُ، وَ خَلَقَ مِنِّی وَ مِنْ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ: الْحَسَنَ، وَ دَعَاهُ فَأَطَاعَهُ، وَ خَلَقَ مِنِّی وَ مِنْ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ: الْحُسَیْنَ، فَدَعَاهُ فَأَطَاعَهُ.» پیامبر(ص) همین طور تا به امام حسین(ع) ادامه دادند و بعد فرمود: «سپس ما را به پنج اسم از اسمای خودش نامید: پس خداوند محمود است و من محمد؛ و خداوند علی است و این هم علی؛ خداوند فاطر است و این هم فاطمه؛ خداوند ذوالاحسان است و این حسن و خداوند محسن است و این هم حسین است؛ ثُمَّ سَمَّانَا بِخَمْسَةِ أَسْمَاءٍ مِنْ أَسْمَائِهِ، فَاللَّهُ الْمَحْمُودُ وَ أَنَا مُحَمَّدٌ، وَ اللَّهُ الْعَلِیُّ وَ هَذَا عَلِیٌّ، وَ اللَّهُ الْفَاطِرُ وَ هَذِهِ فَاطِمَةُ، وَ اللَّهُ ذو الْإِحْسَانِ وَ هَذَا الْحَسَنُ، وَ اللَّهُ الْمُحْسِنُ وَ هَذَا الْحُسَیْنُ.»
پیامبر(ص) در ادامه به سلمان فرمود: «سپس خداوند از ما و از نور حسین، 9 ائمه را خلق کرد؛ پس آنها را خواند و اطاعت شد. در آن هنگام ساختمان آسمان و گسترش زمین و وجود هوا و ملک و انسان صورت نگرفته و ما انوارى بودیم که پروردگار متعال را تسبیح و تقدیس کرده، و فرمان او را شنیده و پیروى می‌کردیم؛ ثُمَّ خَلَقَ مِنَّا وَ مِنْ نُورِ الْحُسَیْنِ: تِسْعَةَ أَئِمَّةٍ، فَدَعَاهُمْ فَأَطَاعُوهُ، قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ سَمَاءً مَبْنِیَّةً، وَ أَرْضاً مَدْحِیَّةً، وَ لَا مَلَکاً وَ لَا بَشَراً، وَ کُنَّانُوراًنُسَبِّحُاللَّهَ، وَ نَسْمَعُ لَهُ وَ نُطِیعُ.» (دلائل الإمامة (ط - الحدیثة)، ص448؛ مصباح الشریعة، ص64)
اما درباره قالب‌های عرشی و نوری اهل‌بیت(ع) روایات فراوانی از اهل‌بیت(ع) در منابع روایی شیعه و سنی وارد شده است که به دو مورد از آنها اشاره می‌کنیم:
1ـابى سعید خدرى گوید با رسول خدا(ص) نشسته بودیم، مردى پیش او آمد و عرض کرد یا رسول‌اللَّه خبر به من خبر بده از فرمایش خدا به ابلیس «أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالِینَ؛ آیا تکبر ورزیدى یا از گروه عالین بودى.» (سوره ص- آیه 75.) «عالین» چه کسانى هستند؟ آیا از فرشتگان والامقام‌ترند؟
رسول خدا(ص) فرمود من و على و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام در برابر عرش پروردگار جهانیان بودیم و او را تسبیح می‌کردیم و فرشتگان به تسبیح ما تسبیح می‌گفتند پیش از دو هزار سال قبلاز خلقت آدم و هنگامى که خداوند آدم را آفرید، به فرشتگان امر کرد آدم را سجده کنند و ما را به این سجده امر نکرد. تمام فرشتگان سجده کردند مگر ابلیس که سرباز زد و سجده نکرد و سپس خداوند بزرگ فرمود« أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالِینَ؛ تکبر کردی یا از عالین هستی؟» مقصود از عالین پنج تن بودند که نام آنها بر سرادق عرش الهى نوشته شده بود و ما کسانى هستیم که از راه ما خلایق مىتوانند به خداى خود نزدیک شوند، به ما هدایت می‌شوند، و کسى که ما را دوست داشته باشد خداوند او را دوست دارد و در بهشت ساکنش مىکند و کسى که ما را دشمن بدارد خداوند او را دشمن دارد و در آتش جایش دهد، جز حلال‌زاده کسى ما را دوست ندارد.» (فَنَحْنُ بَابُ اللَّهِ الَّذِی یُؤْتَى مِنْهُ بِنَا یَهْتَدِی الْمُهْتَدِی فَمَنْ أَحَبَّنَا أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ أَسْکَنَهُ جَنَّتَهُ وَ مَنْ أَبْغَضَنَا أَبْغَضَهُ اللَّهُ وَ أَسْکَنَهُ نَارَهُ وَ لَا یُحِبُّنَا إِلَّا مَنْ طَابَ مَوْلِدُهُ (فضائل الشیعة شیخ صدوق، ص9؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص497)
2ـ همچنین در روایتی دیگر سلمان از رسول گرامی اسلام(ص) نقل می‌کند پیامبر(ص) به من گفت: ای سلمان، خداوند مرا از برگزیده نورش خلق کرد و مرا خواند پس او را اجابت کردم. و از نور من، علی را خلق کرد و او را صدا زد و او(علی) او را اطاعت کرد و از نور علی، فاطمه را خلق کرد ...فَقَالَ: یَا سَلْمَانُ، خَلَقَنِی اللَّهُ مِنْ صَفْوَةِ نُورِهِ، وَ دَعَانِی فَأَطَعْتُهُ، وَ خَلَقَ مِنْ نُورِی عَلِیّاً، وَ دَعَاهُ فَأَطَاعَهُ، وَ خَلَقَ مِنْ نُورِ عَلِیٍّ فَاطِمَةَ، وَ دَعَاهَا فَأَطَاعَتْهُ، وَ خَلَقَ مِنِّی وَ مِنْ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ: الْحَسَنَ، وَ دَعَاهُ فَأَطَاعَهُ، وَ خَلَقَ مِنِّی وَ مِنْ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ: الْحُسَیْنَ، فَدَعَاهُ فَأَطَاعَهُ.» پیامبر(ص) همین طور تا به امام حسین(ع) ادامه دادند و بعد فرمود: «سپس ما را به پنج اسم از اسمای خودش نامید: پس خداوند محمود است و من محمد؛ و خداوند علی است و این هم علی؛ خداوند فاطر است و این هم فاطمه؛ خداوند ذوالاحسان است و این حسن و خداوند محسن است و این هم حسین است؛ ثُمَّ سَمَّانَا بِخَمْسَةِ أَسْمَاءٍ مِنْ أَسْمَائِهِ، فَاللَّهُ الْمَحْمُودُ وَ أَنَا مُحَمَّدٌ، وَ اللَّهُ الْعَلِیُّ وَ هَذَا عَلِیٌّ، وَ اللَّهُ الْفَاطِرُ وَ هَذِهِ فَاطِمَةُ، وَ اللَّهُ ذو الْإِحْسَانِ وَ هَذَا الْحَسَنُ، وَ اللَّهُ الْمُحْسِنُ وَ هَذَا الْحُسَیْنُ.»
پیامبر(ص) در ادامه به سلمان فرمود: «سپس خداوند از ما و از نور حسین، 9 ائمه را خلق کرد؛ پس آنها را خواند و اطاعت شد. در آن هنگام ساختمان آسمان و گسترش زمین و وجود هوا و ملک و انسان صورت نگرفته و ما انوارى بودیم که پروردگار متعال را تسبیح و تقدیس کرده، و فرمان او را شنیده و پیروى می‌کردیم؛ ثُمَّ خَلَقَ مِنَّا وَ مِنْ نُورِ الْحُسَیْنِ: تِسْعَةَ أَئِمَّةٍ، فَدَعَاهُمْ فَأَطَاعُوهُ، قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ سَمَاءً مَبْنِیَّةً، وَ أَرْضاً مَدْحِیَّةً، وَ لَا مَلَکاً وَ لَا بَشَراً، وَ کُنَّانُوراًنُسَبِّحُاللَّهَ، وَ نَسْمَعُ لَهُ وَ نُطِیعُ.» (دلائل الإمامة (ط - الحدیثة)، ص448؛ مصباح الشریعة، ص64)
