به گزارش ایکنا از قم، یکی از فلسفههای اصلی روزه داری در ماه مبارک رمضان که به نقل از ائمه معصوم(ع) به آن تصریح شده است مساله چشیدن طعم فقر است.
در همین زمینه امام جعفر صادق عليه السلام می فرمایند که انما فرض الله الصيام ليستوي به الغني و الفقیر؛
امام ششم شیعیان و رئیس مذهب جعفری در این خصوص بیان فرمودند که خداوند روزه را واجب كرده تا بدين وسيله دارا و ندار (غني و فقير) مساوي گردند )من لا يحضره الفقيه، ج 2 ص 43، ح 1)
یکی از سوالاتی که در این خصوص بیان میشود آن است که این چشیدن طعم فقر چگونه انجام می شود؟ زیرا فقرا حداقل به آب و مقداری نان دسترسی دارند.
نکته اینجا است که در واقع فقر حتما با گرسنگی و تشنگی همراه نیست بلکه حس طعم فقر یعنی نداری و عدم امید به داشتن نان و آب است؛ همین امروز نیز خانواده های بسیاری هستند که به دلیل بیکاری سرپرست خانوار هیچ امیدی برای تامین معاش خود ندارند و به همین دلیل است که بندگان با مشاهده این حال باید به فکر تامین ارزاق و زندگی و معاش این بندگان خدا باشند.
اگر هر انسانی بتواند مردمی در همسایگی خود و آشنایان خود را که از سفارشات اکید دین مقدس اسلام است را تامین کند قطعا در این زمینه مشکلی نخواهد بود.
انتهای پیام