روایت اراده‌ای پولادین و قلبی راضی به رضای حق

شاید برایمان پیش آمده باشد که دیگران به ما گفته باشند دنیا را باید جور دیگر دید و ما با خود فکر کرده باشیم که مگر می‌شود دنیا را جور دیگر دید، آری می‌شود.
وقتی دنیا را فقط در اشعه‌های کم‌رنگ نور ببینی، وقتی دنیا را فقط در خلأ ببینی، وقتی دنیا را به جای دیدن لمس کنی، به جای دیدن بشنوی، به جای دیدن حس کنی می‌توانی به درک جدیدی از زندگی برسی و زندگی را نه آن طور که هست بلکه آن طور که باید باشد، می‌فهمی.
نگین رستمی، حافظ کل قرآن کریم، یکی از این افراد است که با وجود آنکه از یکی از حس‌های بزرگ یعنی بینایی محروم شده، اما موفقیت را با دیگر حواسش در آغوش گرفته است. این حافظ روشندل نشان داده هر چند دیدگانش برای دیدن دنیا حرفی برای گفتن ندارد، اما عزمش چنان جدی است که می‌خواهد با طی کردن پله‌های ترقی و پیشرفت یکی پس از دیگری دیدگان دنیا را به وجود خود روشن کند. گفت‌و‌گوی ایکنا کردستان را با این حافظ روشن‌دل می‌خوانیم:

خودتان را بطور کامل معرفی کنید؟
من نگین رستمی، فرزند محمود متولد 26 مهر سال 1365 اهل روستای ناو(اورامان تخت) از توابع شهرستان سروآباد هستم. از زمان به دنیا آمدن مادرزادی از ناحیه دو چشم نابینا بودم.

چون در روستا زندگی می‌کردم مثل سایر هم سن و سال‌هایم امکان درس خواندن برایم وجود نداشت و از این بابت خیلی غضه می‌خوردم اما تصمیم گرفتم که دنیای تاریک چشمانم را با نور قرآن روشن کنم.
وی اعلام کرد: پدرم برای جبران مدرسه نرفتنم، تصمیم گرفت قرآن را به من بیاموزد اما به دلیل مشغله زیاد پدرم و اینکه حتی یک ضبط صوت نداشتم که به قرآن گوش دهم چند سال فرصت را از دست دادم اما بصورت جدی از سال 78 زمانی که 12 سال سن داشتم شروع به حفظ قرآن کردم و در کمتر از دو سال و نیم آن هم فقط و فقط با کمک پدرم توانستم کل قرآن را حفظ کنم.
این حافظ روشندل کردستانی با اشاره به اینکه در سن 21 سالگی شروع به درس خواندن کردم، افزود: به برکت قرآن خانواده من با یک معلم ویژه نابینایان آشنا شدند و همین معلم تصمیم گرفت خط بریل را به من و خواهرم آموزش دهد و با کمک خود و خانواده‌اش ما را به مریوان برد و طی دو هفته خواندن و نوشتن خط بریل را یاد گرفتیم.
وی بیان کرد: وقتی با خواهرم به روستا برگشتیم شروع به درس خواندن کردیم، بصورت جهشی کل پنج سال ابتدایی را در همان سال خواندیم و دوران راهنمایی را نیز یکسال تمام کردم یعنی در عرض دو سال راهنمایی وابتدایی را تمام کردم، سال اول دبیرستان را نیز در طرح راه دور شرکت کردم که واقعاً برایم سخت بود.
رستمی افزود: در سال دوم دبیرستان با مؤسسه دارالاحسان آشنا شدم و به کمک کسانی که در این مؤسسه بودن دوران دبیرستان و پیش دانشگاهی را به اتمام رساندم، درست است که دوران سختی بود اما چون از روز اول آرزوی درس خواندن داشتم و لطف خداوند هم همیشه شامل حالم بوده این سختی‌ها برایم شیرین بود.

وی افزود: قرآن یک مکتب همگانی و سرنوشت‌ساز نه تنها برای مسلمانان بلکه برای هرکسی که می‌تواند با آن مسیر زندگی خود را تغییر دهد، مؤثر و آرامش‌بخش است.
این حافظ روشندل ادامه داد: همیشه برای آرامش دادن به خود و دوری از فکرهای ناراحت کننده سه آیه آخر سوره مبارکه بقره (لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَإِنْ تُبْدُوا مَا فِي أَنْفُسِكُمْ أَو تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ .. را تلاوت می کنم که براستی روح و روان من را بسوی آرامش سوق داده است.
وی افزود: همه لحظات حفظ قرآن شیرینند اما زمانی که می‌دانستم سوره‌ای حفظ کرده و تسلط عجیبی برای تلاوت آن به حفظ داشتم واقعاً می‌توان آن را بهترین لحظه یاد کنم.
رستمی افزود: بهترین هدیه‌ای که خداوند به انسان داده قرآن کریم است که با اندک توانایی هرکسی می‌توان بیشترین و بهترین سود را از آن به یدک بکشند و هرکس می‌تواند ازآن به اندازه (لایکلف الله نفسا الا وسعها) سود جوید و از آنها می‌خواهم بیایند به طرف قرآن و حفظ کنند قرآن را و به عنوان راهنما و مرشدی آن را در زندگی خود بکار بگیرند و حتی اگر توانایی حفظ آن را هم ندارند هر روز می‌توانند با آن باشند و انس بگیرند.

وی با تشکر از پدر و مادر خود به عنوان عاملی اصلی موفقیت‌هایش گفت: از وجود مشکلات زیاد که به دلیل بی توجهی و بی مهری مسئولان به نابینان برای من و امثال من پیش آمده گلایه دارم و امیدواریم مسئولان به نابینایان توجه بیشتری داشته باشند.
پایان‌بخش سخنان نگین قرآنی این بود که من به دیدن دنیا از دریچه قلبم عادت کرده‌ام و نبود بینایی نتوانسته مانعی در پیشرفت زندگی من شود بلکه نور قرآن، نور قلب من و راه درست را برای من روشن کرد.
گزارش: ملیحه سیفی

انتهای پیام