نقش هدایت‌گری امام هادی(ع)

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین سیامک جعفرزاده، عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه، در گفت‌وگو با ایکنا از آذربایجان‌غربی، اظهار کرد: امام هادی(ع) دهمین امام شیعیان و فرزند امام جواد(ع) در سال ۲۲۰ تا ۲۵۴ قمری، حدود ۳۳ سال امامت شیعیان را عهده‌دار بودند و بیشترین سال‌های امامت ایشان در سامرا سپری شد.

وی افزود: امام هادی(ع) با شش تن از خلفای عباسی هم‌دوره بودند که از آن جمله می‌توان به معتصم عباسی، واثق پسر معتصم، متوکل برادر واثق، منتصر پسر متوکل، مستعین پسرعموی منتصر، معتز پسردیگر متوکل اشاره کرد و ایشان در دوران امامت خود در سامرا به‌شدت تحت نظارت حاکمان عباسی بودند.

جعفرزاده ادامه داد: در زمان امام دهم بحث جبر و اختیار، تشبیه خداوند متعال، تفویض و برخی دیگر از مباحث اعتقادی بسیار رایج بود و ایشان در زمان خود توانستند پاسخگوی سوالاتی که در آن زمان وجود داشت، باشند.

وی با اشاره به باب وکالت در زمان امام هادی(ع) افزود: در زمان ائمه گذشته مردم بیشتر به‌صورت حضوری سؤالات خود را می‌پرسیدند و مکاتبه کم بود، ولی در زمان امام هادی(ع) بحث مکاتبه و باب وکالت جدی‌تر گردید، وکالت ائمه(ع) یعنی بزرگان یا منتخبینی در شهرهای مختلف ارتباط بین مردم و امام معصوم را برقرار می‌کردند که این باب در زمان ائمه قبل بود، اما در دوره امام هادی(ع) که حلقه محاصره حاکمان تنگ‌تر شد، وسیع‌تر گردید.

عضو هیئت علمی دانشگاه ارومیه با اشاره به شاگردان امام هادی(ع) گفت: ایشان بنابر روايات حدود ۱۸۵ نفر شاگرد داشتند که از میان آن‌ها می‌توان به فضل‌بن‌شاذان که از متکلمان بزرگ شیعه در قرن سوم هجری بود، حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) که از سادات جلیل‌القدری است که نسب وی به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد و از نظر علمی و عقیدتی موردتایید امام هادی(ع) بود، علی‌بن‌مهزیار اهوازی که از فقها و محدثان و دانشمندان نامور شیعه و از اصحاب سه امام یعنی امام رضا و امام جواد و امام هادی(ع) است و امثال آنها اشاره کرد.

وی با بیان اینکه امام هادی(ع) در طول حیاتشان نقش هدایت‌گری داشت، تصریح کرد: حضرت در دوران حیات خود نقش هدایتگری فراوانی داشت و از القاب دیگر ایشان امین و قابل اعتماد بودن و نقی یعنی پاکیزه از جمیع عیوب است.
انتهای پیام