به گزارش خبرنگار ایکنا؛ کتاب «نُه دَه» برشی از دلنوشتههای قدیانی پس از یومالله ۹ دی است که اینک در چاپ پانزدهم با ویرایشی جدید روانه بازار نشر خواهد شد. حسین قدیانی که بیش از ۲۰ سال سابقه کار مطبوعاتی دارد، برای چاپ جدید این کتاب مقدمه مطولی نوشته که بخشی از آن را در ادامه میخوانید:
اصلاً و اساساً سنگبنای یومالله ۹ دی در خطبه نخست ۲۹ خردادماه ۸۸ گذاشته شد؛ آنجا که آیتالله خامنهای باز هم در دل امروز، خبر از فردا داد و برگرفته از آیات کلامالله، از سکینه الهی سخن گفت که موجب ازدیاد ایمان میشود! آن روز مقام معظم رهبری متکی به لطف و عنایت خدا، از این سخن میگفت که پروردگار هرگز دل مؤمنین به خود را در فتنه دائم و آشوب مستمر نگه نمیدارد و دیر نیست که سکینه جایگزین کینه شود! دقت کنید! هنوز بهار ۸۸ تمام نشده بود! ۹ دی کجا و ۲۹ خرداد کجا؛ اما آنکه به معنای درست کلمه حکیم باشد، از فصل بهار هم قادر است شکوفههای فصل زمستان را نظاره کند! و در منجلاب کینه، سینههای پر از سکینه را و دلهای مالامال از آرامش را ببیند! و جز اینها بود مگر ۹ دی؟!
۹ دی همان شکوفهای بود که خدا اراده کرد در فصل زمستان آفریده شود و این شکوفه را یک رهبر انسانی و اسلامی از ماهها قبل یارای تماشا دارد! این همه آیه در قرآن؛ آیت الله خامنهای، اما در خطبه اول آدینه ۲۹ خرداد ۸۸ تنها و تنها بسنده به این آیه کرد؛ «هُوَ الَّذِی أَنزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَّعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکِیما»! این هم بهترین تعریف و تعبیر از حماسه یومالله ۹ دی ۸۸، اما در حالی که هنوز در یومالله ۲۹ خردادیم! نه! این سید را نمیتوان دوست نداشت! و «دست خدا» بر سر خود را نمیتوان دوست نداشت!
انتهای پیام