پیام شهیدان برای ما چیست

یک سال پس از انقلاب اسلامی در ۲۲ اسفند سال ۱۳۵۸ به دستور امام خمینی (ره) بنیاد شهید تأسیس شد و ۲۵ سال بعد یعنی در سال ۱۳۸۳ این روز به عنوان «روز بزرگداشت شهدا» نام‌گذاری و به تصویب شورای انقلاب فرهنگی رسید و وارد تقویم رسمی کشورمان شد.

روز بزرگداشت شهدا فرصتی برای ادای احترام به همه شهدا و ایثارگران انقلاب اسلامی و خانواده‌های آن‌ها و همچنین فرصتی برای توجه دقیق‌تر و عمیق‌تر به زندگی آنهاست که بدانیم آن‌ها چگونه زندگی کردند و در این مسیر قرار گرفتند و پیام آن‌ها برای ما چیست؟

تاکنون بسیاری از اهل قلم و هنرمندان در پی یافتن پاسخی برای این سؤال‌ها بوده‌اند و این سؤال‌ها سوژه و سناریوی بسیاری از کتاب‌ها و فیلم‌ها و پژوهش‌ها بوده است. وقتی خاطرات آن‌ها را از زبان همرزمان، دوستان، خانواده و ... می‌خوانید یا می‌شنوید، شاید این رفتار و کردار را بتوان به نیت خالصانه آن‌ها نسبت داد که هیچ پاداش و مزدی آن‌ها را به خاکریز‌های جنگ نکشانید، بلکه آن‌ها یک هدف داشتند و آن دفاع از سرزمین، ناموس، میهن و از همه مهم‌تر اسلام بود و مرگ در این راه برایشان پذیرفته شده بود. در واقع آن‌ها در پاسخ به دعوت جهادی بنیانگذار انقلاب با دل و جان لبیک گفتند.

 

آنچه تاکنون از معنویت زندگی مجاهدانه رزمندگان چه در دفاع مقدس و چه در دفاع از حریم اهل بیت (ع) منتشر شده و یا در فیلم‌ها و مجموعه‌ها دیده‌ایم، گوشه‎ای از این رفتار‌ها و حالات به تصویر کشیده شده است و این پیوند معنوی حاصل تربیت آن‌ها در دامان خانواده‌ای خداجو بوده و هم جبهه‌ها خود مدرسه‌ای بود که مدام در حال آزمون و امتحان الهی بودند.

اما پیام شهیدان برای ما چیست، اگر امروز به عنوان روز بزرگداشت شهدا نامگذاری شده، پیام این روز برای جامعه ما و نسل امروز چیست؟ به نظر می‌رسد وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنون؛ پیام شهیدان است. امروز همه تلاش دشمنان ناامیدی ملت ایران است و پیام شهیدان نقطه مقابل این تلاش‌هاست و آن‌ها هر روز این امید را به ما بشارت می‌دهند که در برابر دشمنان و تهدید‌های آن‌ها هراسی به دل راه ندهیم و ایستادگی کنیم، همانگونه که آن‌ها با گرفتن جان خود در کف دستشان مبارزه کردند، ایستادند و شهید شدند.

مقام معظم رهبری درباره شهادت و جایگاه آن می‌فرماید: بنده پیش از انقلاب در سخنرانی‌ها مکرر این را می‌گفتم که شهادت مرگ تاجرانه است، مرگ حسابگرانه است؛ کسی که در راه خدا شهید می‌شود، در واقع بهترین حسابگری را دارد می‌کند، چون این [جان]که ماندنی نیست؛ مثل تعبیر معروف «روغن ریخته، نذر امامزاده» است. خب این روغن ریخته است دیگر، اینکه ماندنی نیست؛ این را آدم نذر امامزاده بکند، خیلی باارزش است، خیلی زرنگی می‌خواهد؛ این زرنگی را شهدای ما داشتند که توانستند این جانِ از بین رفتنی را با خدای متعال معامله کنند و خدای متعال با این لحن با این‌ها حرف بزند: اِنَّ اللهَ اشتَریّْ مِنَ المُؤمِنینَ اَنفُسَهُم؛ پروردگارا! ما که هستیم که تو جان ما را بخری؟ این جان مال تو است، متعلق به تو است، اصلاً ما که اختیاری در مورد آن نداریم؛ ببینید چقدر خدای متعال ارزش قائل می‌شود برای این مجاهد فی‌سبیل‌اللّه؛ مِنَ المُؤمِنینَ اَنفُسَهُم وَ اَموالَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللهِ فَیَقتُلونَ وَ یُقتَلون؛ این است؛ خدای متعال برای شهدای ما این را قرار داده است؛ این ارزش را باید گرامی بداریم.

 

امروز روز تکریم و بزرگداشت شهدا، تکریم ایثار و اخلاص، تکریم دل‌های نورانی و جان‎های لبریز از صفا و نورانیت است.  
سمیه قربانی