فضائل حضرت علی(ع) در قرآن + مسابقه

به گزارش ایکنا، برنامه هفتگی درس‌هایی از قرآن با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی پنجشنبه، هفتم اسفندماه ۹۹، با موضوع «حضرت علی(ع) در قرآن» از شبکه اول سیما پخش شد. در ادامه مشروح برنامه این هفته درس‌هایی از قرآن را می‌خوانید؛

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین بعدد ما أحاط به علمه، الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی

عزیزان پای تلویزیون بحث را سیزده رجب تولد حضرت امیر(ع) می‌شنوند. خوب، در مورد حضرت امیر مطالبی را می‌خواهیم بگوییم و فکر نکنید بحث، بحث تاریخی است. بحث حضرت امیر بحث روز است. الآن دنیا در آتش رهبران فاسد می‌سوزد. خط رهبری، اسلام چه می‌گوید و دنیا چه شد؟ از اول تاریخ امیرالمؤمنین که بود؟ رقبای حضرت چه کسانی بودند؟ این بشر نیاز به چیزهایی دارد که من فشرده خدمت شما بگویم.

نیازهای بشر برای حرکت در مسیر کمال

موضوع به مناسبت تولد حضرت امیر(ع)، نیاز بشر حرکت به سوی رشد و کمال، این حرکت نیاز به چیزهایی دارد، 1- مقصد، کجا می‌خواهیم برویم؟ 2- راه، از کدام راه برویم؟ 3- وسیله، با چه ابزاری طی کنیم؟ 4- راهنما، هر حرکتی چیزهایی نیاز دارد. مقصد کجاست؟ مقصد اگر گفتیم مقصد بشر یک زندگی مرفهی است. خوراک، پوشاک، مسکن، مرکب، اگر این بود، رسیدن به هوس‌ها مقصد این است، خوب باید آنچه ساختمان و بودجه خرج می‌شود و برنامه‌ریزی می‌شود برای رفاه بیشتر باشد. هدف اگر رفاه باشد. هدف اگر آزادی باشد، اگر هدف سرمایه باشد. یا هدف چیز دیگر باشد.

ایام جنگ من به بعضی از کشورهای اروپایی رفتم، پزشکانی بودند. دعوت کردیم و با آنها صحبت کردیم که الآن در ایران جنگ است. عزیزان ما در جبهه‌ها شهید می‌شوند، جانباز می‌شوند و مجروح می‌شوند، شما اگر می‌توانید کمکی کنید، ایران وطن شماست. گفتند که ما دارو می‌خواهی می‌فرستیم، دلار هم بخواهی می‌فرستیم. اما ما اینجا راحت‌تر هستیم. رفاه ما اینجا تأمین است. این آقا وقتی رفته دانشجوی رشته پزشکی شده، از اول فکر نجات نبوده فکر رفاه بوده، نجات دیگران یا رفاه خود. مقصد باید روشن باشد. آخر یکوقت یک ساختمانی می‌سازیم مهندس می‌گوید: چه می‌خواهی؟ سالن ورزش می‌خواهی؟ کتابخانه می‌خواهی؟ مسجد می‌خواهی؟ آمفی تئاتر می‌خواهی؟ چه می‌خواهی؟ باید مقصد را بگوییم. مقصد ما چیست؟ لذت جنسی است. آن کسی که، خانمی که خودش را نیمه برهنه می‌کند و عرضه می‌کند اصل برایش جسم است. لذت‌های جنسی و جسمی، قبل از آنکه لباسش برهنه باشد، فکرش برهنه می‌شود. مقصد چیست؟ براساس مقصد... مقصد که روشن شد، از کدام راه برویم؟ خیلی خوب می‌خواهیم فلان‌جا برویم از چه راهی برویم؟ هواپیما باشد، قطار باشد و ماشین باشد، کدام مسیرها را طی کنیم؟ راه...

بعدش ابزار چه می‌شود؟ با چه وسیله‌ای برویم؟ با کلک، با حق، با انتخابات، زنده باد، مرده‌باد، بودجه و هزینه، با چه.. چه کاری را، چه هزینه‌ای بکنیم تا به آنجا برسیم؟ راهنما که باشد و از چه کسی دستور بگیریم؟ پس انسان بی هدف نیست، هر انسانی یک هدفی دارد، انتخاب هدف و راه و ابزار و وسیله و انتخاب راهنما، در این چهار مورد از همه مهمتر کدام است؟ بد نیست چند ثانیه‌ای شما فکر کنید. انسان در راه حرکت چهار چیز می‌خواهد که در بین این چهار مورد مهمترین کدام است؟ چند ثانیه دیگر من پاسخ می‌دهم. شما فکر کنید... مهمترین راهنما است. اگر راهنما بود مقصد را به ما تذکر می‌داد. که آنجا می‌خواهیم برویم. کجا رفتی؟«فَأَيْنَ تَذْهَبُون‏» (تکویر/26)، «فَأَنّي تُوفَكُونَ‏» (انعام/ 95) کجا می‌روی؟ راهنما مهمتر است. چون راهنما نمی‌گذارد مقصد گنده شود. راهنما نمی‌گذارد راه اشتباه شود و ابزار بی‌خود راه بیافتد. مشکل بشریت امروز وجود راهنماست. رهبر است، دنیا دارد در آتش بی رهبری صحیح می‌سوزد. هرکس شک دارد یک نگاهی به آمریکا کند و یک نگاه به شوروی، یک نگاه به شرق و غرب کند.

میلاد حضرت علی علیه‌السلام، روز عید مسلمانان

تولد حضرت علی واقعاً باید جشن گرفت. خود تولد حضرت علی پاسخ یک سؤال عوامی هم هست. بعضی عوام می‌گویند: سیزده نحس است. خواص هم می‌گویند. اصلاً بیرون ایران هم سیزده را نحس می‌دانند مثلاً می‌گویند: دوازده بعلاوه یک، این گناهش چیست؟ که اگر اینجا گفتیم: دوازده بعلاوه یک، این خوب است. اما اگر بگوییم: سیزده، این را نحس می‌گوید. چیزی نشد. اینجا سیزده یک دندانه دارد این یک دندانه باشد نحس است. یک الف چند سانتی‌متری نحس نیست. چطور این یک سانت نحس است، این چند سانت نحس نیست؟ یک عقیده غلطی است. تولد حضرت علی(ع) در سیزده رجب به ما گفت: سیزده نحس نیست. این یک مورد. وهابی‌ها جشن را قبول ندارد ولی چون مدعی قرآن هستند ما از قرآن یک آیه برایشان بگوییم. قرآن می‌گوید: مسیحی‌ها به عیسی گفتند: یک مائده آسمانی بیاید، یک طبق غذا از آسمان بیاید ما با چشمان خود ببینیم و بخوریم. آنوقت اگر یک چنین روزی آمد، آن روز در اول تاریخ «تَكُونُ لَنا عيداً لاوَّلِنا وَ آخِرِنا» (مائده، 114) آن روز را روز عید می‌گیریم برای اول و آخر، یعنی در کل تاریخ بشریت می‌گوییم این روز که مائده و غذای آسمانی آمد عید است. یک سؤال، آیا یک غذای آسمانی عید دارد؟ آنوقت رهبر آسمانی عید ندارد. تولد حضرت امیر یعنی رهبر آسمانی. غذای آسمانی عید دارد، رهبر آسمانی عید ندارد؟ بعثت عید ندارد؟ غدیر عید ندارد؟ به خصوص غدیر، غدیر رهبری امیرالمؤمنین نیست. اسمش رهبری حضرت علی است. چند بار پیغمبر اسلام روز غدیر خم در خطبه‌ای طولانی، چند بار اسم دوازده امام را برد. چند بار اسم حضرت مهدی را برد. تک تک دوازده امام را اسم برد. یعنی چه؟ یعنی ای دنیا بدانید امروز غدیر امیرالمؤمنین نیست. غدیر حضرت مهدی هم هست. یعنی در طول تاریخ رهبران آسمانی امروز معین شدند.

عرض کنم به حضور جنابعالی که در قرآن نعمت‌های خدا را خیلی گفته، بسیاری از آیات قرآن نعمت شماری است. از نعمت‌های بدن، «أَ لَمْ نَجْعَلْ‏ لَهُ‏ عَيْنَيْنِ» (بلد/8) یک جفت چشم به تو ندادیم؟ «وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ» (بلد/9) زبان ندادیم، لب ندادیم. «أَ لَمْ نَجْعَلِ‏ الْأَرْضَ‏ مِهاداً» (نبأ/6) ما غافل هستیم. شما در زمین نگاه کن، این زمین چه خیری دارد؟ سنگینی ما را تحمل می‌کند. مرده‌های ما را در خودش جای می‌دهد. آب را ذخیره در چاه می‌کند. یک دانه می‌دهی یک خوشه می‌دهد. آب کثیف را می‌کشد و آب زلال بیرون می‌کند. زباله می‌کشد و زلال بیرون می‌دهد. آب تمیز، کوه‌هایش برای ما گنج است. «یا من فی الجبال خزائنه» انواع فلزهای قیمتی در کوه‌هاست. عجایبش دریاست، «یا من فی البحار عجائبه، یا من فی الجبال خزائنه»، «یا من فی السماء عظمته»، «یا من فی الحساب هیبته» بخشی از... منتهی یک نعمت است که دو بار گفته است و کلمه منتش درونش است. گفته من منت می‌گذارم که به تو می‌دهم. نگفته منت می‌گذارم آبت دادم، نانت دادم، سلامتی و چشم و گوش... سلامتی روح و عقل و... می‌گوید: منت دادم رهبر به تو دادم. یکی می‌گوید: «وَ نُرِيدُ أَنْ‏ نَمُن‏...» یکی می‌گوید: «منَّ الله»، «لقد من الله علی المؤمنین» (آل‌عمران، 164) خدا منت بر مؤمنین گذاشته که چه؟ که رهبر آسمانی داده است. یا می‌گوید: در طول آینده هم منت خواهم گذاشت. «وَ نُرِيدُ أَنْ‏ نَمُنَ‏» (قصص/5)، «منّ» فعل ماضی است یعنی در گذشته این کار را کرد و در آینده هم این کار را خواهد کرد. یعنی خدا کلمه‌ی «منّ یمنّ» منت گذاشتم که به شما رهبر آسمانی دادیم.  رهبر آسمانی کمبود بشر الآن همین است و الآن ما مشکل فرودگاه و مترو و نمی‌دانم مسائل هسته‌ای و اینها همه مسائل زندگی ماست. بشر خط را گم کرده است. اینکه دائم در نماز می‌گوییم ولا الضالین، خدایا ما خط را گم نکنیم. خدایا ضال، یعنی ضلالت و گمراهی، من گم نشوم. نمی‌دانیم برای چه خلق شدیم؟ هدف را گم کردیم. لذا تحصیلات عالی است ولی وقتی می‌گویی هروئین سازی یا داروسازی می‌گوید: درآمد کدامیک بیشتر است؟ بابا هروئین مردم را نابود می‌کند و دارو مردم را شفا می‌دهد. می‌گوید: سود کدام بیشتر است. من می‌خواهم زندگی کنم. ببین این هدف را گم کرده است. اصول دین چندتا است؟ سه تاست، خوراک، پوشاک، مسکن. خانه، ماشین، تلفن. رفاه، رفاه، رفاه.

تولد حضرت علی علیه‌السلام در کعبه، قبله‌ مسلمانان

تولد سیزده رجب که بحث را گوش می‌دهید مسأله تولد امیرالمؤمنین است. امیرالمؤمنین تولدش در کعبه هست. یک وجود استثنایی است. یک خاطره هست سالهای قبل هم گفتم به مناسبت سیزده رجب،        عالم یا دانشمند مصری است کتاب‌های زیادی نوشته و آدم دانشمندی است به دعوت چهره‌های برجسته فرهنگی به ایران دعوت شد. یک مهمانی قم و یک مهمانی تهران بود. آنهایی که دور مهمانی بودند مرحوم شهید مفتح و شهید بهشتی و شهید مطهری، افراد متعددی بودند. در مهمانی قم که جامعه مدرسین ظاهرا بودند این عبدالفتاح، عبدالمقصود عالم هفتاد هشتاد ساله مصری یک سؤال از علمای قم کرد. گفت شما که می‌گویید علی، امیرالمؤمنین در کعبه متولد شد، تحلیل شما چیست؟ فلسفه‌اش چیست؟ چرا در کعبه متولد شد؟ ایشان خودش گفت. گفت: نظر من این است که چون همه مسلمانان کره زمین نماز می‌خوانند، مسلمان که نماز می‌خواند رو به قبله می‌ایستد. خدا علی را در قبله گذاشت. یعنی در کعبه تا هرکس می‌خواهد نماز بخواند رو به کعبه بایستد، تا می‌رود رو به کعبه بایستد یاد علی هم بیافتد. یعنی یاد خدا همراه با یاد علی باشد. حرف قشنگی است.

شاعری هست شعرهایی گفته است من بریده بریده و تکه پاره حفظ هستم. شعر این است. می‌گوید:

این خانه را باید خدا در اصل معماری کند

می‌گوید: معمار کعبه خداست. بنیانگذارش آدم است. کسی که پایه‌ها را بالا برد ابراهیم است. اسماعیل است. همینطور انبیاء یکی پس از دیگری از کعبه قدردانی کردند و حمایت و حراست کردند. چرا؟ برای اینکه خدا مهمان دارد. کیه؟ علی می‌خواهد متولد شود. شعرش این است:

این خانه را باید خدا در اصل معماری کند

آدم یعنی حضرت آدم..

آدم بنایش بر نهد جبریل هم یاری کند

آن را اولوالعزمی دگر یک چند حجاری کند

سنگ تراشی،

آن را اولوالامری دیگر منقوش و گچ کاری کند

اینسان خدا از خانه‌اش چندی نگهداری کند

تا ساعتی از دوستی یک مهمانداری کند.

خدا مهمان دارد، امیرالمؤمنین مهمان و متولد در کعبه است. این مادر چه مادری است که کعبه بشکافد و مادر علی وارد کعبه شود. چطور خدا باید معرفی کند که رهبر باید علی باشد؟

انفاق در نماز، جانفشانی در بستر پیامبر

عرض کنم به حضور جنابعالی که کمالاتی که حضرت امیر دارد در قرآن، در قرآن خیلی آیه داریم که جز علی مصداق ندارد. مصداق تمام کمالات، حضرت علی است. شما می‌توانی بگویید هرچه « یا ایها الذین آمنوا» گفته نفر اول آمنوا «امیرالمؤمنین» است. آن کلیات سر جایش، آیاتی است که شیعه و سنی هم فرقی نمی‌کند و همه به اتفاق می‌خوانند. این آیه فقط برای حضرت علی است. آیه چیست؟ «انما ولیکم» (مائده، 55) انما یعنی فقط، فقط رهبر شما همان کسی است که در رکوع نمازش انگشتر داد. ولی شما آن کسی است که در حال رکوع انگشتر داد. کیه؟ بروید ببینید. آمدند گفتند: آقا امروز چه کسی سر نماز بود انگشتر داد؟ فرمودند: علی بن ابی طالب سر نماز بود فقیری آمد سؤال کرد، کسی چیزی نداد. فقیر گله کرد که خدایا من آمدم هیچکس به من نداد. حضرت امیر اشاره کرد و چنین کرد. انگشتر... این را هیچ احدی اختلاف ندارد. علی در قرآن، امیرالمؤمنین(ع) در قرآن.

دوم چی؟ شبی که از هر قبیله‌ای یک نفر چاقوکش و تروریست جمع شدند مشترکاً خانه پیغمبر بریزند و پیغمبر را بکشند و فامیل پیغمبر هم دیگر نمی‌توانند با همه قبیله‌های مکه در افتند. با یکی دو تا می‌شود در افتاد. از هر قبیله‌ای شخصی آمد ریختند خانه پیغمبر، ملحفه را کنار زدند دیدند پیغمبر نیست و علی بن ابی طالب است. آیه نازل شد «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ‏ يَشْرِي‏» (بقره/207) چه کسی است که جان فشانی کند برای پیغمبر؟ پیش مرگ پیغمبر شوم، بعضی جاها جای پیغمبر می‌خوابم، اینجا ارزش امیرالمؤمنین هم به این است که نداند. اینجا ارزش امیرالمؤمنین هم به این است که نداند. گاهی ارزش به این است که آدم نداند. من اگر ندانم به من پول می‌دهند یا نمی‌دهند یا چقدر می‌دهند بیایم سخنرانی کنم ارزش است وگرنه اگر بدانم چقدر به من می‌دهند و کی می‌دهند، اگر بدانم یا خودم طی کنم ارزش نیست. ارزش این است که نمی‌دانم. آخر بعضی می‌گویند: حضرت علی می‌دانست کسی با او کار ندارد، اگر حضرت علی نمی‌دانست کمال است. من هم جای پیغمبر می‌خوابیدم. اینجا کمال به این است که آدم بخوابد، جای پیغمبر خوابیدم و نمی‌دانستم زنده می‌مانم یا نه و اگر شهید شوم پیش مرگ پیغمبر شوم. این هم شیعه و سنی گفتند، حضرت علی.

حضور حضرت علی علیه‌السلام در مباهله با مسیحیان

یکجا پیغمبر فرمود: جانم را می‌آورم. بنا شد مسلمان‌ها، پیغمبر اسلام به مسیحی‌ها نفرین کنند. مسیحی‌ها هم نفرین کنند، هردو گفتند به هم نفرین کنیم. هر نفرینی مستجاب شد معلوم می‌شود حق چیست و باطل چیست. گفت: چه کسانی را بیاوریم؟

زنی که پیغمبر آورد، دخترش بود. «و نساءنا» بچه‌هایش هم حسن و حسین کوچولو بودند آوردند، بعد گفت: جانمان هم می‌آوریم علی را آورد. خیلی مهم است. خدا کند هرکس رفته و نرفته باز هم نجف برود. شما وارد حرم امیرالمؤمنین می‌شوی دم ایوان طلا یک اذن دخول است، اذن دخول به پیغمبر، السلام علیک یا رسول الله، بابا اینجا نجف است. من پنج متری امیرالمؤمنین هستم. می‌گوید: بگو السلام علیک یا رسول الله! «المدفون بالمدینه» عه... سلام بر پیغمبر که در مدینه دفن هستی. بابا من اینجا نجف هستم، این حضرت علی پنج متری من است. این یعنی چه؟ یعنی جان اوست. جانمان را می‌آوریم. اینجا هم شیعه و سنی گفتند در مباهله حضرت علی را آورد. بنا شد نفرین کنند. مسیحی‌ها با رئیسشان تماس گرفتند که بناست ما نفرین کنیم. فرمود: اگر دیدید پیغمبر با چهار پنج نفر خانواده‌اش آمد، نفرین نکنید. اما اگر دیدید با هتل و کپل و دنگ و فنگ و مانوری و نمایشی می‌آید، نترسید. آنها تا دیدند پیغمبر دخترش را آورده، دامادش را آورده، نوه‌هایش را آورده. خود پیغمبر آمده عقب رفتند. حالا شما حساب کنید در کربلا. کربلا دیدند امام حسین با زن و بچه‌اش آمد ولی حیا نکردند. روبروی زینب کبری امام حسین را کشتند. گاهی وقت‌ها یک مسلمان صد برابر کافر بد است. کفار یعنی مسیحی‌ها حریم قرار دادند. احترام کردند و دیدند پیغمبر با زن و بچه‌اش آمده عقب‌نشینی کردند. کربلا امام حسین با زن و بچه‌اش آمده، عقب نشینی نکردند.

جانشینی حضرت علی علیه‌السلام، رسالت الهی

به هر حال، امیرالمؤمنین در قرآن «و یطعمون الطعام» آیاتی داریم مخصوص امیرالمؤمنین است و از همه مهم‌تر غدیر خم است. «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ‏ ما أُنْزِلَ» (مائده/67) بعد هم می‌گوید: انچه به تو گفتم بگو بگو و اگر نگویی رسالت خدا را انجام ندادی. نمی‌گوید: رسالت و مسئولیت خودت را انجام ندادی. این هم جمله مهمی است. نمی‌گوید: «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رسالتک» می‌گوید: «فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» اگر می‌گفت: پیغمبر علی را معرفی کن وگرنه به وظیفه‌ات عمل نکردی. نمی‌گوید: به وظیفه‌ات عمل نکردی، رسالت تو انجام نگرفته است. می‌گوید: رسالت الهی. رسالت الهی یعنی مسئولیت خدا انجام نشده است. مسئولیت خدا، «إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى‏» (لیل/12) هدایت بشریت است. اگر علی نباشد بشریت گم شده است. نه تو به وظیفه‌ات عمل نکردی. «فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» رسالت خدا را انجام ندادی. علی کیست؟ امیرالمؤمنینی که سیزده رجب بحث را پای تلویزیون گوش می‌دهید کسی است که اگر او معرفی شد رهبری معصوم حاکم شد هدف خدا انجام شده است و اگر حاکم نشد رسالت الهی حاکم نشده است.

درباره‌ امیرالمؤمنین چیزهایی که دیشب یادداشت کردم شیعه و سنی نقل کردند. «علیٌ مع الحق و الحق مع علی» این هم در کتب شیعه هست و هم سنی. حق با علی است و علی با حق است. حالا بعد از حق چی؟ بعد از حق سراغ هرکس بروید گمراه است. این را از کجا می‌گویی؟ قرآن می‌گوید: «فَما ذا بَعْدَ الْحَقِ‏ إِلَّا الضَّلالُ» (یونس/32) «علی مع الحق والحق مع علی» علی با حق است و حق با علی، غیر از حق هرجا بروید گمراه است. «فَما ذا بَعْدَ الْحَقِ‏ إِلَّا الضَّلالُ» این هم آیه قرآن است. یعنی حدیث پیغمبر که شیعه و سنی نقل کردند به آیه قرآن می‌چسبانیم. «الحق مع علی و العلی مع الحق فَما ذا بَعْدَ الْحَقِ‏ إِلَّا الضَّلالُ» باقی... حالا زندگی مسالمت آمیز، گفتگو، رابطه، ازدواج، داد و ستد، برادری، اینها سر جایش، اما باید بدانیم رهبر ما امیرالمؤمنین است. حالا

معرفی چراغ‌های هدایت، برای دوران حیرت

ما چه کنیم خط امیرالمؤمنین بماند؟ ببینید این مدیریت تبلیغ است. این مهندسی تبلیغ باید اسمش را گذاشت. مهندسی اینطور بود. این پیغمبر بود، پیغمبر عزیز(ص) برای بعد خودش گفت: من از دنیا می‌روم، بعد از من مردم گیج می‌شوند، اگر گیج شدند چه کنند؟ می‌گوید: سراغ فاطمه بروید. هرجا فاطمه بود آنجا حق است. دلیل؟ «فاطمه بضعة منی» شیعه و سنی نقل کردند که فاطمه، رضای فاطمه رضای خداست. غضب فاطمه غضب خداست. پیغمبر از دنیا رفت، حق با کیست؟ گیج نشوید. ببینید فاطمه کجاست. فاطمه هم که شهید شد. ببینید ابوذر با کیست؟ چون فاطمه بعد از دو سه ماه شهید شد. باز مردم ممکن است گیج شوند. ببینید ابوذر طرفدار کیست؟ ابوذر هم در ربذه تبعید شد و از دنیا رفت ببینید عمار طرفدار کیست، شیعه و سنی نقل کردند. پیغمبر فرمود.. شیعه و سنی نقل کردند فاطمه جگرگوشه من است و رضای او رضای خدا و غضب او غضب خداست. پیغمبر فرمود: شیعه و سنی نقل کردند که ابوذر هرجا هست راست می‌گوید. ببینید ابوذر طرفدار کیست. ابوذر از دنیا رفت و در ربذه تبعید شد، عمار را چه کسی کشت؟ در جنگ صفین همین که عمار کشته شد یک مرتبه لشگر معاویه پایین ریخت. گفتند: پیغمبر گفته هرکس عمار را بکشد باطل است، ما هم عمار را کشتیم. پس معلوم می‌شود معاویه باطل است. عمروعاص آمد گفت: نه نه، خط را عوض کنیم. بگوییم عمار را علی کشت. چطور؟ چون علی این را در جبهه آورده است. چرا حضرت علی عمار را در جبهه آورد؟ نباید بیاورد. مثل اینکه مثلاً بگوییم حضرت حمزه را پیغمبر کشته است. چون پیغمبر حمزه را در جنگ احد آورد. بعد از عمار هم که در صفین شهید شد، فرمود: «حسینٌ منی» ببینید امام حسین کجاست. یعنی پیغمبر یک مهندسی کرد که دوران‌های بعد از خودش که مردم گیج می‌شوند حق با کیست.

مسأله دیگر در تولد حضرت امیر یک نگاهی هم به پدر و مادرش بکنیم. ابوطالب، خانواده‌ای از خانواده ابوطالب با برکت‌تر اسلام ندیده است. ابوطالب خودش اول مؤمن بود. گرچه بعضی می‌گویند: ابوطالب ایمان نداشت ولی ده دلیل پیدا کردیم در کتاب حج من آوردم به مناسبت حاجی‌هایی که مکه می‌روند قبرستان ابوطالب می‌روند قبر پدر علی را زیارت می‌کنند. امیرالمؤمنین(ع)، ده تا دلیل... شعرهایش، حمایتش، اصلاً قرآن می‌گوید که زن حق ندارد شوهرش کافر باشد. فاطمه بنت اسد، پیغمبر فرمود: فاطمه بنت اسد مادر علی نیست، مادر من هم هست. ده دلیل، اشعاری که ابوطالب ادیب بود. اشعار زیادی دارد که در اشعارش می‌گوید: من مسلمان هستم. سفارش می‌کند. وقتی خطر احتمال خطر می‌داد، ابوطالب علی را جای پیغمبر می‌خواباند و رختخواب پیغمبر را جای دیگر می‌برد. یعنی بچه خودش را فدای پیغمبر می‌کرد. آنوقت ما شک در اسلام کنیم؟

اینها بخاطر کینه‌ای که با علی داشتند گفتند: پدرش هم مسلمان نبوده است. اول مسلمان بود. خدا رحمت کند علامه امینی را، کتاب‌های زیادی در مورد ایمان ابوطالب نوشته شده است.

سیزده رجب را تبریک می‌گوییم در آستانه‌ ایام البیض هم هستیم که معلوم نیست برنامه اعتکاف‌ها چطور می‌شود؟ هرطور دستور دادند ما انجام می‌دهیم. چند دعا می‌کنم. یک کاری کنیم حضرت علی از ما راضی باشد. رویت می‌شود شما بگویی شیعه هستم، اسم یکی از بچه‌های اهل‌بیت را روی بچه‌ات نمی‌گذاری؟ بگو فاطمه، حسن، حسین، علامت چیه؟ حداقل علامت این است که اسم یکی از بچه‌ها را شیعه بگذاری. خودمان نسبت به فرزند علی، حضرت مهدی توجهی داشته باشیم، به امام زمان(ع)، من شاه عبدالعظیم می‌روم، یک تابلو آنجا زده و نوشته، «أنت ولینا حقا» یعنی امام دهم، امام هادی به عبدالعظیم حسنی گفت: مؤمن واقعی تو هستی. «أنت ولینا حقا» حقا ولی ما تو هستی. یا امام جواد به علی بن مهزیار گفت: این خیلی مهم است. در عمرم بهتر از تو ندیدم! باید طوری باشیم که حضرت مهدی به ما نگاه کند، لااقل اگر شاد نیست عصبانی نشود. درآمد حلال، تربیت حلال، آئین همسرداری حلال، اقتصاد و سیاست حلال. خدایا به آبروی امیرالمؤمنین رفتار و گفتار ما، عقاید و اخلاق ما را شبیه و گوشه‌ای از کمالات امیرالمؤمنین را نصیب ما بفرما. نسل ما را تا آخر تاریخ بهترین یاران اسلام و مسلمین و مؤمنین قرار بده.

«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

‌سؤالات این هفته:

1- در قرآن چه روزی به عنوان عید معرفی شده است؟

1) روز میلاد حضرت مسیح علیه‌السلام

2) روز نزول مائده آسمانی

3) روز بعثت حضرت مسیح علیه‌السلام

2- برای رسیدن به کمال، کدام گزینه مهم‌تر است؟

1) شناخت مسیر و راه

2) شناخت وسیله و ابزار

3) شناخت راهنما

3- در آیه 164 سوره آل‌عمران خداوند به واسطه چه نعمتی بر مردم منّت می‌گذارد؟

1) نعمت گوش و چشم

2) نعمت بعثت پیامبران

3) نعمت آب و نان

4- آیه 207 سوره بقره به کدام کمال حضرت علی علیه‌السلام اشاره دارد؟

1) انفاق در نماز

2) خوابیدن در بستر پیامبر

3) حضور در مباهله

5- آیه تبلیغ، معرفی حضرت علی علیه‌السلام را رسالت چه کسی می‌داند؟

1) رسالت خداوند

2) رسالت پیامبر

3) هر دو مورد

علاقه‌مندان می‌توانند از طریق بخش مسابقات سایت www.Qaraati.ir و یا صرفاً ارسال اعداد گزینه صحیح به‌صورت يك عدد پنج رقمی، از چپ به راست (مانند ۲۳۱۲۳) به سامانه پیامکی ۳۰۰۰۱۱۴ در این مسابقه شرکت کنند.

صدیقه صادقین