ساخت سریال شهید صیاد در حد حرف مانده است/ به رستم‌های واقعی بی‌اعتناییم

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدرضا واحدی؛ معاون سابق فرهنگی ارتش در گفت‌و‌گو با ایکنا، در پاسخ این پرسش که چرا باید شهدایی چون؛ شهید صیاد شیرازی در برنامه‌سازی سیما مغفول بمانند، اظهار کرد: اوایل دهه نود که من معاون ارتش بودم. سریال «شوق پرواز» پخش شد؛ سریالی که به گواه نظرسنجی‌های انجام شده صداوسیما، پرمخاطب‌ترین مجموعه نمایشی یک دهه گذشته خود بوده است. وقتی این میزان استقبال را از سریالی درباره یکی از شهدای پر افتخار ارتش جمهوری اسلامی دیدم تصمیم گرفتم مجموعه‌ای درباره شهید صیاد شیرازی را جلوی دوربین ببریم، چون احساسمان این بود که جای وی به شدت در تولیدات نمایشی خالی است و اگر اثری تولید شود به شدت تاثیرگذار خواهد بود.

 

وی درباره لزوم ساخت چنین کارهایی گفت: اینگونه مردم قادر خواهند بود که هم با صلابت و رشادت بزرگانی چون صیاد شیرازی آشنا شوند هم اینکه با جنبه‌های عارفانه و زاهدانه این شهید آشنا شوند. برای همین تصمیم گرفته شده سریالی 26 قسمتی از زندگی این شهید تولید شود. من به عنوان متولی کار در ارتش، خیلی تلاش کردم بودجه‌ای تایید شود و همچنین با گروه‌های مختلف از فیلمسازان و نویسندگان هم گفت‌و‌گو به عمل آمد. برای نمونه با جمال شورجه و مرحوم یدالله صمدی، فرهاد توحیدی، جواد نوروزبیگی، محمدرضا شفیعی و... هم مذاکراتی انجام دادیم. لازم به ذکر است با خانواده شهید برای دستیابی به دست‌نوشته‌های خاص شهید و نیز با همرزمان وی گفت‌و‌گوهایی انجام شد تا بتوانیم مجموعه‌ای بسیار پربار و واقعی تهیه شود. 

 

واحدی تصریح کرد: با تلاش بسیار تهیه این سریال به تصویب ارتش هم رسید و کارهای ابتدایی آن انجام شد. در همان ایام دوران خدمتم در ارتش به پایان رسید. اکنون قریب 10 سال می‌گذرد، اما متاسفانه از آن تاریخ به بعد هیچ خبری از ساخت این مجموعه نشده است، این کم‌کاری در شرایطی است که هم امکانات بیشتر شده، هم اینکه توانایی‌ها سازمان‌ها افزایش پیدا کرده است. برای مثال مراکزی چون بنیاد حفظ ارزش‌ها و آثار دفاع مقدس، صدا و سیما، سازمان اوج، سازمان سینمایی و....  وجود دارند که قادرند حامی این تولیدات باشند، ولی این اتفاق هیچگاه رخ نداد. البته هرازگاهی خبرهایی تحت عنوان رونمایی از آغاز پروژه شهید صیاد شیرازی به گوشمان می‌رسد اما هیچگاه نمود عملی آن را ندیدیم.

 

نویسنده رمان پر مخاطب «آقای سلیمان می‌شود من بخوابم؟» و مجموعه کتاب‌های لبگزه یادآور شد: شهید صیاد شیرازی از شهدای منحصر به فرد کشورمان است، زیرا زمانی‌که به واسطه پایان جنگ در شهادت بسته شده بود و کشور در امنیت کامل به سر می‌برد، شهید صیاد توسط منافقان کوردل به شهادت رسید، زیرا وی نباید به مرگ عادی از دنیا می‌رفت و حتماً می بایستی مقام شهادت نصیبش می‌شد. درباره این شهید همین اندازه بگویم که مقام معظم رهبری در مقابل تابوت وی زانو زده و آن را بوسیدند. البته بعدها این اتفاق در مورد شهید سرافراز شهید سردار قاسم سلیمانی نیز تکرار شد. این مقام والای شهید صیاد نشان از لزوم ساخت سریالی درباره وی را نشان می‌دهد اما افسوس که تا به امروز چنین اتفاقی رخ نداده است.

 

واحدی در پاسخ به این سوال که کم‌کاری در زمینه پرداختن به چنین شخصیت‌هایی چه عواقبی را می‌توان در پی داشته باشد؟ گفت: نتیجه بی‌توجهی به چنین شخصیت‌هایی باعث خواهد شد که ما تاریخ شفاهی و پر افتخار خودمان را با دست خود از بین بریم. این در شرایطی است که کشورهای دنیا از نداشته‌های خود اسطوره می‌سازند، اما ما نمی‌توانیم به داشته‌های خود بپردازیم و آنان را معرفی کنیم. به عنوان مثال کره‌ای ها یک سریال افسانه‌ای  به نام «جومونگ» می‌سازند و با چنین تولیداتی از هیچ برای خود قهرمان‌سازی می‌کنند. نتیجه این عمل آنها این شد که وقتی بازیگر نقش موهوم جومونگ به ایران می‌آید یک استادیوم وی را تشویق می‌کنند.

 

وی متذکر شد: بارها گفتم اگر فردوسی 30 سال زحمت کشیده تا با قدرت تخیل، رستمی بیافریند که هر ایرانی به او افتخار ‌کند، ما بعد از انقلاب هزاران رستم واقعی داشتیم که به آنها بی‌توجهی کرده‌ایم و آنان نیز کم کم رخ در نقاب خاک کشیدند. من این کم‌کاری را در دوران مدیریت خود بارها تاکید کرده بودم، همچنین همیشه می‌گفتم که چرا ما تنها باید از شهدا و رفتگان قدردانی کنیم؟ چرا از قهرمانان تا زنده هستند تجلیل نمی‌کنیم؟ با همین دیدگاه در زمان مسیولیتم در ارتش، سلسله همایش هایی تحت عنوان «تجلیل از اسطوره‌های دفاع مقدس» راه انداختیم که  پنج همایش برگزار شد. در این همایش‌ها از کسانی در زمان حیاتشان تجلیل شد که نه تنها نسل جوان که حتی مسن‌تر ها با آنان آشنا نبودند. اسطوره‌هایی مانند امیر برات‌پور، قهرمان و لیدر حمله به «اچ 3» که هنوز هم به عنوانی عملیاتی شگفت‌آور برای متخصصان نیروهای هوایی جهان است. درباره این عملیات که قادر است الهام‌بخش کارهای متعدد باشد تنها یک اثر تولید شد. یا امیر آذرفر، که شخص امام (ره) از وی تقدیر کردند. یا امیر کهتری، ناجی آبادان که صدام برای سرش جایزه تعیین کرده بود و امیر شاهین راد و... اما متاسفانه این همایش‌ها هم تعطیل و به فراموشی سپرده شد. همگی اینها و تعداد دیگری که در بوته گمنامی به سر می‌برند، افتخاراتی هستند که همچون شهید صیاد نسبت به آنها کم‌توجهی صورت گرفته است.