ارتزاق از طریق دین پسندیده نیست

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت‌پور، مفسر قرآن و مدیر حوزه خواهران 16 اردیبهشت‌ماه در ادامه مباحث تفسیر سوره مبارکه فرقان گفت: پدیده دو قطبی آب‌ها و اینکه آب شور بر شیرین و بالعکس غلبه نکند، کاشف از این است که یک کانون تدبیر در جهان وجود دارد و آن خداوند است.

وی با اشاره به آیه 55 فرقان «وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُهُمْ وَلَا يَضُرُّهُمْ وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَى رَبِّهِ ظَهِيرًا» افزود: بنابر این اگر مشرکان توحید و الوهیت خدا را تمسخر می‌کنند به جهالت آنها باز می‌گردد؛ خداوند هم در مقابل، به انتقاد از جریان کفر پرداخته که اینها چیزی اطاعت و عبادت می‌کنند که هیچ نفع و ضرری برای آن‌ها ندارد، خورشید، آب و آتش عبادت بشوند یا نشوند همین هستند و تاثیر منفی و مثبتی برای پرستنده ندارند.

استاد حوزه علمیه گفت: یکی از شاخصه‌ها برای اینکه چیزی رب یا الهه است سنجش همین سود و زیان‎‌هاست، رب کسی است که حضور میدانی دارد و امور انسان را تدبیر می‌کند؛ به انسان فرزند و روزی می‌دهد و شبانه‌روز به انسان نفع می‌رساند؛ باد و باران و دریا هم همواره به تدبیر الهی به انسان نعمت می‌دهند، حتی نسب و صهر(خویشاوندی) هم نفعی است که خدا به بشر می‌دهد ولی در برابر اینها چیزهایی که غیر از خدا می‌پرستند چه نفعی برای آنها دارد.

تمسخر پیامبر تمسخر خداوند است

صاحب تفسیر همگام با وحی اظهار کرد: خداوند فرموده اینکه توی پیامبر را مسخره می‌کنند، دعوایشان با توحید است زیرا تصور می‌کنند می‌توانند با یاری و کمک همدیگر خدا را شکست دهند، لذا چنین خدایی را رها کرده و پشت به پشت هم داده‌اند. «وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَى رَبِّهِ ظَهِيرًا ﴿۵۵﴾.

وی با اشاره به آیه ۵۶ «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا» اضافه کرد: تعبیر ما و الا در اینجا به معنای انحصار است یعنی ما تو را نفرستادیم مگر اینکه به آنها بشارت و هشدار دهی؛ معمولاً در قرآن منذر بودن انبیاء مقدم بوده ولی در اینجا مبشر بودن مقدم شده است زیرا در مقامی است که قصد دارد، رحمانیت خدا را توضیح دهد.

بهجت‌پور افزود: کفار خدا با آن همه رحمت و رحمانیت را کنار گذاشته و خدایی می‌پرستند که هیچ نفع و ضرری برای آنها ندارد؛ اینجا بشارت داده که اگر مسیر را درست بروید نعمت‌ها افزون می‌شود. در آیه بعد هم فرمود: قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا؛ یعنی من هیچ اجر و مزدی از شما طلب نمی‌کنم.

ارتزاق از طریق دین پسندیده نیست

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه یکی از موضوعاتی که همواره در ذهن مردم بوده این است که اگر کسی کاری ولو تبلیغ دین انجام می‌دهد برای او نفعی مادی دارد، اضافه کرد: به همین دلیل در اندیشه اسلامی نان خوردن از طریق دین کراهت دارد؛ ارتزاق از راه دین ولو اینکه جایز باشد، خوب نیست؛ ائمه خودشان کار می‌کردند و تجارت داشتند و مضاربه می‎‌کردند و خرید و فروش داشتند.

مدیر حوزه خواهران افزود: بنابر این طلاب اگر می‌توانند کار کنند باید کار کنند، البته یکسری طلاب هستند که باید تمام وقت خود را صرف مطالعه و پژوهش و تحقیق کنند که جزء استثنا هست ولی باید وارد کارهای فرهنگی و اداری و کارهای دیگر شوند تا ارتزاق آن‌ها از طریق دین نباشد.

بهجت‌پور تصریح کرد: امام خمینی(ره) از عواید زمینشان امور خود را می‌گذراندند، مقام معظم رهبری و آیت الله سیستانی، علامه طباطبایی و شیخ انصاری تا جای ممکن همین روش را داشته و دارند زیرا مردم وقتی احساس کنند کسی تبلیغ دین می‌کند تا پولی به دست آورد، تاثیرگذاری چندانی ندارد، لذا آیه فرمود که من هیچ مزدی نمی‌خواهم «قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ».

بهجت‌پور تصریح کرد: پیامبر فرمود من فقط یک مزد می‌خواهم و آن اینکه شما راهی را به سمت پروردگار برای خودتان باز کنید «إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا»؛ هدف انبیاء این است که مردم را سر راه خدا و در مسیر توحید و خدا بگذارند و مزد پیامبر هم همین است.

وی اضافه کرد: این مسئله برای ما در میدان‌های سخت تبلیغ خیلی مهم است؛ می‌گویند طلبگی سخت شده زیرا توهین می‌کنند، طبیعی است که به ما توهین شود و اگر نشود ارزشی نداریم؛ ناراحتی برای زمانی است که خوب‌ها ما را مسخره کنند وگرنه اگر بدها مسخره کنند به آن افتخار کنیم زیرا می‌فهمیم در راه انبیاء هستیم.

مدیر حوزه خواهران تاکید کرد: از آیه برداشت می‌شود، توقعی نباید از مردم داشته باشیم و به آن‌ها اعلام هم بکنیم توقع مزدی از آنها نداریم و باید بر خدا توکل کنیم؛ توکل به معنای واگذار کردن امور زندگی خود به دیگری است؛ شما مطابق نظر وکیل باید عمل کنید و او تضمین کرده که کار شما را به نتیجه برساند «وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِی لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَكَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا».

وی تاکید کرد: اصلی‌ترین وظیفه پیامبر کشاندن مردم به راه توحید است؛ پیامبر یک دهه بعد وفات کردند ولی شعاع رسالت و راه او قرار است تداوم یابد لذا خدا فرموده کار خود را به من بسپار که مرگ ندارم.