به گزارش ایکنا، آیتالله احمد عابدی، استاد سطح خارج حوزه علمیه 13 مردادماه در هفتمین همایش حضرت سیدالعابدین(ع) که به صورت مجازی برگزار شد، گفت: وقتی سخن از مباهله میشود، ما تصور میکنیم تنها یک آیه در این باره وجود دارد، اما بیش از 80 آیه مرتبط با مباهله در قرآن کریم داریم، در آیه معروف به مباهله یعنی 61 آل عمران «فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ»، این واژه آمده و البته در نزول این آیه مباهله به سرانجام نرسید و مسیحیان نجران فقط تهدید به مباهله شدند.
وی اضافه کرد: تنها یک مورد در تاریخ نقل کردهاند که مباهله صورت گرفت؛ یک عالم شیعه با قاضی موصل بر سر اعتبار زیارت عاشورا مباهله کردند؛ براساس نقلهای تاریخی، یک عالم سنی اعتبار و جایگاه زیارت عاشورا و حقانیت آن را زیر سؤال برد و عالم شیعه از آن دفاع کرد و اصرار هر کدام بر عقیده خود سبب شد تا کار به مباهله کشیده شود؛ دو عالم دست همدیگر را گرفتند و قسم خوردند و وقتی دستشان را از هم جدا کردند، دست قاضی موصل سیاه شد و از بس خجالت کشید، سه روز از منزل بیرون نیامد و بعد از سه روز همه بدن او سیاه شد و از دنیا رفت.
استاد سطح خارج حوزه علمیه تصریح کرد: مباهله بعد از ظهر یکشنبهای بود که مسیحیان نجران خدمت پیامبر(ص) آمدند تا مباهله کنند، زیرا مسیحیان معتقد بودند که عیسی(ع) فرزند خداست، اما پیامبر(ص) فرمودند که او پیامبر است؛ این مسیحیان طبق درخواست خودشان و موافقت پیامبر(ص) در مسجد مدینه شعائر و مناسک دینی مانند ناقوس زدن و نان در شراب زدن را اجرا کردند؛ برخی با این کار پیامبر مخالفت کردند که چرا در مسجد اجازه چنین کاری دادند ولی ایشان آنقدر آزاداندیشی و احترام به مقدسات دیگران داشتند که چنین چیزی را اجاره فرمودند؛ امروز هم به همین دلیل براساس برخی فتاوا نجس کردن در و دیوار کلیسا و داخل آن حرام و دلیل بر بی احترامی به مقدسات دیگران است.
آیتالله عابدی با اشاره به برخی ویژگیهای برجسته امام سجاد(ع) بیان کرد: یکی از خصلتهای امام سجاد(ع) صدقه دادن و کمک به همه مردم فارغ از دین و مذهب آنها بود؛ بنابراین اگر میخواهیم به کسی صدقه بدهیم به دین او و بینمازی و با نمازی و عادل بودن و نبودن او کاری نداشته باشیم، زیرا امام سجاد(ع) با مردم این چنین رفتار میکردند.
وی با اشاره به جایگاه بینظیر علم نزد امام سجاد(ع)، افزود: امام سجاد(ع) شاگردانی مانند زیدبن اسلم دارد که ضد اهل بیت(ع) بود؛ زید جلسه تفسیر قرآن داشت و نقل است امام سجاد(ع) به مجلس تفسیر وی میرفت؛ فردی به امام(ع) عرض کرد که شما فرزند پیامبر(ص) هستید و استاد زید و جلسه او علمی بر شما نخواهد افزود و امام(ع) فرمودند که علم ارزش دارد و باید دنبال آن برویم. امام(ع) نفرمود که من برای یادگیری مطلبی به جلسه او میروم، بلکه فرمود برای احترام به علم حضور پیدا میکنم.
وی با اشاره به تعبیر «کان یجالس کثیرا سفیان بن عیینه» افزود: براساس این تعبیر، بیشترین نشست و برخاست امام(ع) با این فرد یعنی عیینه بود، زیرا او عالم و فقیه بود و حتی فقه او برخلاف اهل بیت هم بود.
عابدی با بیان اینکه صحیفه سجادیه کتاب دعا و عبادت است، ولی کل عبادت نیست، اضافه کرد: عبادت عرض عریضی دارد و خیلی چیزها عبادت هستند، اما دعا نیستند، مانند طواف و تقسیم ارث طبق دستور خداوند، اما برخی عبادتها مانند تفکر، کتاب خواندن و مطالعه کردن بدون قصد قربت هم عبادت است.
استاد سطح خارج حوزه در بخش پایانی سخنانش گفت: در استان هرمزگان چون غیرشیعه وجود دارد، در صدقه دادن و کمک کردن نباید تفاوتی بگذاریم، من روایتی ندیدهام که صدقه دادن به شیعه ثواب بیشتری از صدقه دادن به دیگران دارد و شکم بندگان خدا را فارغ از هر مذهبی باید سیر کرد.
وی تصریح کرد: همچنین امام سجاد(ع) دنبال ترویج علم و فرهنگ بودند، سفیان بن عیینه گفته است که در کل قریش عالمی بزرگتر از سجاد(ع) نداریم؛ امروز هم به تبعیت از ائمه(ع)، هر مرجع تقلیدی مدرسه میسازد، ولی مسجد نمیسازد و اجازه نمیدهند که خمس خرج مسجد شود، ولی برای مدرسه و دانشگاه اجازه میدهند و فلسفه آن توسعه علم و عالمپروری در جامعه است.
انتهای پیام