سوره انعام؛ اعلامیه جامع عقیده و شریعت اسلام
سوره انعام به داستان حضرت ابراهیم(ع) و پیامبری فرزندانش اشاره می‌کند و دین اسلام را ادامه مسیر و اهداف پیامبران گذشته معرفی می‌کند.
به گزارش ایکنا، نام ششمین سوره از قرآن کریم «اَنعام» به معنای چهارپایان است. این سوره 165 آیه دارد که در جزءهای هفتم و هشتم جای گرفته است. سوره انعام در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره‌ای است که بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده و مکی است. در سوره‌های مکی، شرح و توضیح اصول عقاید دین، یعنی توحید، نبوت و معاد بیشتر تکرار شده است.
سوره انعام جزو سوره‌هایی است که کل آیات آن به صورت یکجا و یکپارچه بر پیامبر(ص) نازل شده است. همچنین از آن رو که با حمد خداوند آغاز می‌شود، جزو سوره‌های حامدات است.
علت نامگذاری این سوره به نام «اَنعام»، سخن گفتن از چهارپایان در 15 آیه آن است. منظور این سوره از چهارپایان، حیوانات اهلی مانند گاو و گوسفند و شتر و بز است.
هدف اصلی این سوره بیان توحید و اثبات پروردگار یگانه برای انسان و تمام جهانیان است. برای این منظور داستان گفت‌وگوی حضرت ابراهیم(ع) با کافران درباره بیهوده بودن پرستش ستارگان، ماه و خورشید در این سوره آمده است. خداوند متعال، به دنبال بیان این داستان، از پذیرش درخواست آن حضرت مبنی بر پیامبری اسحاق و یعقوب و دیگر نوادگان ابراهیم(ع) یاد می‌کند و به همین مناسبت، جامع‌ترین فهرست دربردارنده نام‌های پیامبران را - ۱۷ نام - در این قسمت از سوره می‌آورد. آنگاه، پیامبر اسلام(ص) را وارث و جانشین همه آن پیامبران الهی مخاطب قرار می‌دهد و او را موظف می‌کند تا اعلام کند که دعوت او به اسلام جنبه ملی و قومی ندارد و مخاطب او همه جهانیان هستند.
سوره انعام اعلامیه جامع عقیده و شریعت اسلام است. سراسر این سوره اعلام مواضع، پاسخ به شبهات و اشکالات مخالفان به اسلام و خداوند است که از سوی پیامبر اکرم(ص) توسط این سوره بیان می شود. تکرار ۴۴ بار فعل امرِ «قُل‌ْ: به معنای بگو» در این سوره تأکیداتی پیاپی بر مواجهه با شبهات است که به صورت استدلال بر ضد مشرکان و مخالفان توحید و نبوت و معاد آمده است. تلاش همیشگی قرآن برای اصلاح عقیده انسان به ویژه درباره الوهیت و عبودیت، در این سوره نمایان شده است.
کلیدواژه: مضامین قرآنی، سوره های قرآن، 114، انعام، حضرت ابراهیم، یکتاپرستی، پیامبران
سمیرا انصاری
انتهای پیام
