Idiniin ng Pinuno ang Produksyon na Nakabatay na Kaalaman, sa Paglilikha ng Trabaho sa Mensahe ng Bagong Taon
Ang sumusunod ay ang buong nilalaman ng mensahe na inilabas noong Marso 20, 2022, sa pamamagitan ng Imam Khamenei sa pagdiriwang ng Nowruz, ang simula ng Iranianong Bagong Taon.
Sa Ngalan ng Panginoon, ang Pinakamahabagin, ang Pinakamaawain
Purihin ang Panginoon, ang Diyos ng mga Daigdig, at ang kapayapaan at pagbati sa ating Amo, si Muhammad at sa kanyang dalisay na Angkan, lalong-lalo na sa nalabi ng Panginoon sa lupa.
O Tagapagpalit ng mga puso at mga mata,
O Tagapamahala ng mga gabi at mga araw,
O Tagapagbago ng mga kalagayan at mga pangyayari,
Baguhin ang aming mga kalagayan sa pinakamahusay na mga kalagayan!
Nais kong ipahayag ang aking pagbati sa Nowruz at sa pagdating ng bagong taon, bagong paglago sa kalikasan at bagong mga araw. Ngayong taon, ang Nowruz ay kasabay ng mga kasiyahan para sa ika-15 ng Sha'ban, na alin kabilang sa maliwanag na araw ng sanlibutan, ang Imam ng Panahon (nawa'y maialay ang ating mga kaluluwa para sa kanyang kapakanan). Nais kong batiin ang dakilang bansang Iraniano at lahat ng nababahala, magkakatulad na mga bansa sa mga kaganapang ito.
Sa lalong-lalo na, nais kong batiin ang iginagalang na mga pamilya ng mga bayani–ang mga mapagtiis, minamahal na mga pamilya, nawa'y huwag ipagkait ng Panginoon ang bansang Iraniano at tayong lahat ng pagkakaroon ng iginagalang na mga pamilyang ito. Binabati ko rin ang mahal, may kapansanan na mga beterano ng digmaan at ang kanilang mapagtiis na mga pamilya, at gayundin ang mga gumawa ng malalaking pag-aalay at tunay na naglilingkod sa bansang Iraniano sa iba't ibang mga larangan–kabilang ang mga larangan ng kalusugan, seguridad, paglaban at agham. Binabati ko ang lahat ng mahal na taong ito sa pagdaraos ng matamis, mapalad na pista opisyal na ito.
Lumipas ang isa pang taon. Natapos na ang taong 1400 SH kasama ang lahat ng matamis at mapait na mga sandaling iyon at lahat ng mga tagumpay at mga kabiguan nito, na alin ang natural na bahagi ng buhay. Ang buhay ay isang pagkakahalo ng mga matamis at mga mapait na mga sandali at mga tagumpay at mga kabiguan. Nais kong ituro ang ilan sa magaganda, matamis na mga sandali na naganap para sa bansang Iraniano.
Isa na rito ang mga halalan. Tunay na mahalaga at kahanga-hanga ang mga halalan. Sa kabila ng katotohanan na ang pandemya ay nasa tuktok nito noong unang bahagi ng 1400 SH, ang mga tao ay pumunta sa mga kahon ng balota at bumoto. Ito ay napakahalaga. Naganap ito sa kabila ng katotohanan na kahit na ang dalawang mga indibiduwal na nagtitipon sa isang tiyak na pook ay mapanganib. Noong mga panahong iyon, nasasaksihan natin ang bilang ng mga namamatay sa daan-daan–500, 600 at kung minsan ay mas maraming mga tao sa isang araw. Ang mga halalan ay ginanap sa ganong mga kalagayan. Ang mga tao ay pumunta sa mga botohan at lumahok sa mga halalan. Ang resulta ay isang bagong pamahalaan ang pumasok sa arena.
Ang katibayan ay nagpapakita na ang Administrasyon na ito ay isang bantog na administrasyon, na alin nababahala sa mga layunin ng mga tao at lumipat sa ibang landas mula sa nakaraang marangal na Administrasyon. Ang Pamamahala na ito ay muling binuhay ang pag-asa sa mga tao, purihin ang Panginoon. Ito ay isa sa pinakamahalagang kaganapan na naganap para sa bansang Iraniano.
Ang isa pang pinakamataas na kaganapan ay ang malubhang paghaharap sa pandemya na mikrobyong Korona. Ang sakit na ito ay hinarap at nilabanan sa tunay na kahulugan ng salita. Ang mga bilis ng kamatayan ay bumaba mula sa ilang daan sa isang araw hanggang 18 o 20 minsan. Bagama't ang mga bilis ng pagkamatay ay tumaas muli sa isang tiyak na lawak, mayroong isang matinding pagkakaiba sa pagitan ng mga araw na ito kapag ang bakuna ay magagamit sa lahat at sa mga araw na iyon.
Ang isa pang taluktok ay ang ating siyentipiko at teknolohikal na pag-unlad. Ang isang halimbawa ay ang panloob na produksiyon ng iba't ibang bakuna, ang ilan sa mga ito ay nakatanggap ng sertipikasyon sa panpandaigdig. Ang iba't ibang pang-agham at teknolohikal na mga pagsulong ay ginawa rin mula sa paggawa ng mga bakuna hanggang sa paglulunsad ng mga satilayt. Ang bansa ay gumawa ng mahalagang pag-unlad sa lahat ng mga lugar, purihin ang Diyos. Ito ang dakilang taluktok noong taong 1400 SH. Iba't ibang mga kaganapan din ang naganap sa loob ng bansa at may iba pang matamis na mga sandali.
Nagkaroon din ng magagandang taluktok sa pandaigdigang arena. Isa sa pinakamatamis na mga pangyayaring naganap noong taong 1400 SH ay tahasang kinikilala ng mga Amerikano—kamakailan lamang—na sila ay nakaranas ng "nakakahiya" na pagkatalo sa kanilang "mataaas na pahihigpit na patakaran" laban sa Iran. Ang terminong "nakakahiya" ay isang terminong ginamit nila mismo. Ito ay isang mahalagang kaganapan. Nagwagi ang bansang Iraniano. Nanalo ang bansang Iraniano. Walang partikular na isang tao ang maaaring mag-angkin ng kredito para dito. Iyon ang paglaban ng bansang Iraniano ang nagdulot ng napakalaking tagumpay.
Iba't-ibang mga kaganapan din ang naganap, kapwa sa ating paligid at malayo man sa atin. Siyempre, lahat ng ito ay nagpakita ng kawastuhan ng landas na tinatahak ng bansang Iraniano sa paghaharap sa Mayabang. Ang mga pangyayaring ito ay nagpakita na ang tamang landas ay ang tinahak ng bansang Iraniano laban sa Kayabangan. Kaya, ito ang mga matamis na mga sandali.
Saksi rin tayo sa ilang mapait na mga sandali. Ang pinakamatindi, pinakamahalaga sa mapait na mga sandali na ito sa aking palagay ay ang mga bagay katulad ng mga problemang umiiral para sa kabuhayan ng mga tao, ang isyu ng mataas na presyo, implasyon at iba pa. Kaya, ang mga problemang ito ay dapat talagang malutas. Ang mga problemang ito ay malulutas. Ito ay mga problema sa ekonomiya, isang bahagi nito na inaasahan kong mareresolba sa taong ito. Hindi lahat ng mga ito ay maaaring malutas nang sabay-sabay. Sila ay malulutas nang paunti-unti. Kung ang isang tao ay naiinip at nagmamadali at nagsabi na ang lahat ng mga problema ay kailangang malutas nang napakabilis, ito ay hindi makatotohanan. Gayunpaman, umaasa ako na ang ilan sa mga problemang ito ay malulutas sa taong 1401 SH, na alin siyang unang taon ng bagong siglo, ang ika-15 siglo sa kalendaryong Solar Hijri, sa kalooban ng Panginoon.
Sa nakaraang mga taon, nakapili ako ng titulo para maging salawikain ng taon. Sa ganitong paraan, ang mga opisyal–pangunahin ang mga nasa Sangay na Tagapagpaganap ngunit kasama nila ang mga nasa sangay ng Lehislatibo at Hukuman at gayundin ang mga tao sa pangkalahatan, kapag ang mga bagay ay nauugnay sa kanila–ay maaaring lumipat sa direksyong iyon. Sa ilang mga taon, ang mga magagandang tagumpay ay nagawa sa bagay na ito. Siyempre sa ilang mga taon, ilang kapabayaan ang ipinakita.
Para sa taong 1400 SH, pinili ko ang salawikain na "Produksiyon: Suporta at Pag-alis sa mga Hadlang." Ang mabuting gawain ay ginawa para sa layuning iyon at patuloy na ginagawa, at ito ay dapat gawin. Sa nakalipas na mga taon, nakatuon ako sa "produksyon" para sa salawikain ng taon, na sinamahan ng ilang mapaglarawang mga termino. Ang kadahilan ay ang produksyon ay ang susi sa paglutas ng mga suliraning pangkabuhayan ng bansa. Tunay na ang pambansang produksyon ang pangunahing landas na kailangang tahakin para malampasan ang mga paghihirap at mga kahirapan sa ekonomiya na umiiral sa bansa. Sa madaling salita, ang pinakamahalagang mga isyu sa ekonomiya ng bansa ay maaaring malutas sa pamamagitan ng pagpapalakas at pagpapabuti ng pambansang produksyon. Ito ang likas na katangian ng produksyon.
Kaya naman binigyan natin ng malaking diin ang produksyon; dahil pinalalakas nito ang paglago ng ekonomiya, lumilikha ito ng trabaho, binabawasan ang implasyon, pinapataas nito ang kita ng bawat tao at pinapabuti nito ang kapakanan ng publiko. Higit pa rito, nagdudulot din ito ng sikolohikal na mga epekto dahil pinapataas nito ang pambansang tiwala sa sarili at lumilikha ng isang pakiramdam ng dignidad sa bansa. Ang produksyon ay isang elixir. Ang pambansang produksiyon ay ganito kahalaga kung ito ay isasagawa sa pinakamabuting paraan, sa kalooban ng Panginoon.
Kaya naman idiniin ko ang kahalagahan ng produksiyon nitong nakaraang mga taon. At naging mabisa ang diin na ito. Purihin ang Panginoon, iyon ay nagkaroon ng magandang mga resulta. Nais kong biyang-diin din ang produksiyon sa taong ito, ngunit may bagong idinagdag na antas at bagong aspeto. Nais kong bigyang-diin ang isang produksiyon na may dalawang mga katangian: ang isa ay dapat iyong lumikha ng mga trabaho at ang isa ay dapat iyong batay sa kaalaman. Dapat nating hikayatin ang produksiyon na nakabatay sa kaalaman–isang umaasa sa mga bagong pagsulong sa pansiyensya–at isang produksiyon na nagdudulot ng trabaho. Siyempre, lahat ng mga uri ng produksiyon ay nagdudulot ng trabaho. Ngunit ang ilang mga uri ng produksiyon ay hindi lumilikha ng maraming trabaho sa kabila ng katotohanan na nangangailangan sila ng malaking puhunan habang ang ibang mga uri ng produksiyon ay lumilikha ng masaganang mga oportunidad sa trabaho. Sa awa ng Panginoon, palalawakin ko ito sa talumpati bukas [ang taun-taong talumapati ng Bagong Taon ng Pinuno].
Kung gagawin nating pangunahing pamantayan ang produksiyon na nakabatay sa kaalaman, at kung hahabulin natin ang uri ng produksiyon na nakabatay sa kaalaman na may mga katangiang babanggitin ko sa aking talumpati sa Bagong Taon, naniniwala akong masasaksihan natin ang malaking pag-unlad at isang magandang pagsulong sa pagkamit ng lahat ng ating mga layunin sa ekonomiya. Ganoon din sa produksiyon na lumilikha ng mga trabaho. Samakatuwid, ang salawikain sa ngayong taon ay "Produksiyon: Nakabatay sa Kalaaman at Paglilikha ng Trabaho."
Hinahabol namin ang ganitong uri ng produksiyon. Siyempre, nais kong bigyang-diin katulad ng ginawa ko noong nakaraang taon na ang mga opisyal ay hindi dapat makuntento sa pagsusulat lamang ng salawikain na ito sa nakasulat sa papel sa itaas ng sulatan ng kanilang mga organisasyon o sa paglalagay ng karatula sa kalye na may ganitong salawikain. Ang ganyang mga bagay ay walang nagagawa. Ang pangunahing isyu ay ang pagbuo ng mga patakaran batay sa ideyang ito sa tunay na kahulugan ng salita. Siyempre, ayon sa aking nakita, ang Pamahalang ito, sa awa ng Panginoon, ay gagawa ng mga pagsulong kung isasaalang-alang ang kasipagan ng kagalang-galang na Pangulo at ng kanyang mga kasamahan. Sa madaling salita, ang salawikain na ito ay hindi mananatiling hindi pinapansin, sa pamamagitan ng biyaya ng Panginoon. Gayunpaman, kung mas maraming trabaho ang ginagawa at mas maraming pagsisikap na ginawa, mas magiging mas mahusay iyon.
Umaasa ako na ang Panginoon, ang Kataas-taasan, ay magkaloob ng kabutihan sa bansang Iraniano sa taong ito, sa Eid na ito at sa mahalagang pagkakataong ito sa isang taon. Umaasa ako na sa kalooban ng Panginoon ay pasayahin Niya ang mga tao, gawing matamis ang kanilang mga buhay, pasayahin ang mga puso ng mga tao at pasayahin ang dalisay na mga kaluluwa ng ating mga mahal na bayani at ang kalinis-linisang kaluluwa ng ating yumaong dakilang Imam (nawa'y igawad ng Panginoon ang paraiso sa kanya).
Umaasa ako na ang Panginoon, ang Kataas-taasan, ay magpadala ng mga pagbati sa ating lahat at ihatid ang ating debosyon at katapatan sa dakilang Imam ng Panahon (nawa'y isakripisyo ang ating mga kaluluwa para sa kanya).
Sumainyo nawa ang mga pagbati, awa at pagpapala ng Panginoon.
Pinagmulan: Khamenei.ir
