Kapag Bumaling sa Panginoon ang mga Hindi Sumasampalataya
Kahit na ang mga hindi mananampalataya sino tumatanggi sa pagkakaroon ng Panginoon ay maaaring humingi ng tulong sa Panginoon kung minsan.
Minsan inilalagay ng Panginoon ang mga tao sa ganoong kalagayan para bigyan sila ng ultimatum na mag-isip muli at magmuni-muni sa kanilang buhay upang mabago nila ang kanilang landas.
Ang mga talata 22 at 23 ng Surah Yunus ay naglalarawan ng ganitong kalagayan:
“Siya ang naghatid sa inyo sa lupa at dagat. Kapag ikaw ay nakasakay sa barko at ang mga barko ay tumatakbo kasama nila sa isang magandang simoy ng hangin sila ay nagagalak. (Subalit kapag) isang malakas na hangin at mga alon ang dumating sa kanila mula sa bawat panig, at kanilang inakala na sila ay nasasakupan, sila ay nagsusumamo kay Allah, na ginagawa ang kanilang relihiyon na Kanyang tapat, (nagsasabi): 'Kung ililigtas Mo kami mula rito, kami ay talagang magiging kabilang sa mga nagpapasalamat.' Ngunit kapag nailigtas na Niya sila, tingnan kung paano sila naging mapang-abuso sa lupain. Mga tao, ang inyong kabastusan ay laban lamang sa inyong mga sarili; ang kasiyahan sa kasalukuyang buhay na ito, pagkatapos ay sa Amin kayo babalik at sasabihin Namin sa inyo ang inyong ginawa.”
Sa kanyang Noor (liwanag) pagpapakahulugan ng Qur’an, itinampok ni Hojat-ol-Islam Qara'ati ang ilan sa mga mensahe ng dalawang mga talatang ito:
1- Ang mga batas na namamahala sa kalikasan ay nilikha at nasa ilalim ng Kanyang utos: "Siya ang naghahatid sa inyo sa lupa at dagat."
2- Ang ginagawa ng tao ay maiuugnay din sa Diyos, dahil ang tunay na kapangyarihan ay mula sa Kanya. Habang ang mga tao ang gumagalaw, sinabi ng Diyos, "Siya ang naghahatid sa inyo sa lupa at dagat."
3- Gaano man kalaki ang pag-unlad ng sangkatauhan, nalantad pa rin siya sa natural na mga sakuna at mga pangyayari: “…isang malakas na hangin at mga alon ay dumarating sa kanila mula sa bawat panig.”
4- Ang may makamundong mga bagay at kapakanan ay hindi dapat isipin na ito ay palaging mananatiling ganito: “Kapag ikaw ay nakasakay sa barko at ang mga barko ay tumatakbo kasama nila sa isang magandang simoy ng hangin sila ay nagagalak. (Ngunit kapag) ang isang malakas na hangin at mga alon ay dumating sa kanila mula sa bawat panig, at kanilang iniisip na sila ay napapangingibawan.
5- Dahil sa likas na sakuna at mga kahirapan ang sangkatauhan ay muling isaalang-alang ang kanyang pag-uugali at iwanan ang pagmamataas: "... sila ay nagsusumamo kay Allah."
6- Kapag nasa panganib, ang Fitrat (kalikasan) ng tao ay itinuon ang kanyang pansin sa Diyos: ", na ginagawang Kanyang tapat ang kanilang relihiyon."
7- Ang Pananampalataya at Ikhlas (katapatan ng layunin) ay dapat na permanente na hindi pansamantala at kapag nasa panganib lamang: “(Kapag) inaakala nilang sila ay nasasakupan, sila ay nagsusumamo kay Allah, na ginagawa ang kanilang relihiyon na Kanyang tapat.
