گفتند: رضا، رضا شود از همه کس، من در پی فیض این نوید آمده‌ام

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، به رسم هر ساله، طرح اکرام در حریم رضوی از ابتدای ماه مبارک رمضان میزبان میهمانان الهی است، میهمانی با دعوتنامه خاص از سوی امام رئوف، دعوتی که هرگز از خاطر انسان نمی‌رود .
ماهم دعوت شدیم به کرم حضرتش، چه میهمانی باشکوهی، بوی برکت در همه جا پیچیده بود، همه از این دعوت مسرور، عده‌ای برای اولین‌بار به این میهمانی فراخوانده شده بودند، فرشته‌های روزه اولی هم در این میهمانی حضور داشته، شاد از اینکه در اولین سال تکلیف مورد عنایت و میهمان امام رئوف بودند.
نامش فرشته بود، یکی از فرشته‌های روزه اولی، با چادر نماز سفید که مادربزرگش همین امسال برایش دوخته بود، در صف ایستاده و کارت دعوت در دستانش بود.
وقتی از او پرسیدم چه احساسی داری از اینکه به این میهمانی دعوت شده‌ای،با نگاهی معصومانه آرام زیر لب در حالی‌که گونه‌هایش از شادی این حضور سرخ شده بود، گفت: خوشحال از اینکه در اولین سال روزه گرفتن امام رضا(ع) مرا دعوت کرده تا به این میهمانی بزرگ بیایم، این را از دعای مادربزرگم می‌دانم.
همه به صف ایستاده تا درب‌های ورودی به صحن هدایت باز شود، حرکت لب‌های خشکیده نشان از زمزمه عاشقانه روزه‌داران بود که با امام خویش نجوا می‌کردند.
در زیر آسمان ملکوتی‌ترین زمین خدا، در لحظه‌های ناب از ناب‌ترین ماه‌های خدا که دعا به عرش کبریایی حضرت حق از همیشه نزدیکتر است و آنان که در این فضا معبود را می‌خوانند، می‌دانند که اجابت دعایشان با ضمانت ضامن آهو حتمی است.
بانویی که پس از 40 سال در این میهمانی دعوت شده بود، می‌گفت: مشتاقانه منتظر این دعوت بودم، بی شک این دعوت از سوی حضرتش هست و ایشان به من عنایت و توجه کرده‌اند، دیگر نتوانست ادامه دهد بغضی شیرین اشک شوق را روی گونه‌هایی که از عطش روزه سرخ شده بود غلتانید و پس از اندکی صبر این بغض شیرین بی‌صبرانه ترکید و در حال گریه گفت: فقط در این سفره کریمانه و پربرکت از دعا برای فرج فراموش نشود،«اللهم عجل لولیک الفرج»
درب‌ها باز شد همه یک به یک به محل میهمانی وارد شدند، هر کس زیر لب زمزمه‌های عاشقانه خود را داشت، یکی صلوات می‌فرستاد، یکی با امام نجوا می‌کرد، یکی دعای فرج می‌خواند و ...
خادمان حریم رضوی گوی سبقت را از یکدیگر گرفته و خالصانه به استقبال میهمانان حضرتش آمده بودند و پس از تکریم، خوش آمدگویی و درخواست التماس‌دعا، کارت دعوت میهمانان را مهر زده و آنان را به جایگاه راهنمایی می‌کردند.
همه در صفوف منظم نماز، آماده اذن الهی برای دیدار با یگانه معبود شدند، نوای ملکوتی کلام دلنشین وحی در فضای حرم پیچیده بود، یک لحظه به حال فرشته که در صف جلو درب وردی حال و هوایش را پرسیدم، غبطه خوردم، او پشت سر ما در صف نماز نشسته و در حالیکه  قرآن در دست داشت همراه با تلاوت قاری، آیات الهی را زمزمه‌کنان خط می‌برد تا از اولین سال تکلیف الهی، دستورات معبود مخلوق نواز را سرلوحه زندگی خود قرار دهد.
کمی آن طرف‌تر روزه اولی‌هایی که همدیگر را در این میهمانی یافته بودند، ضعف روزه را به فراموشی سپرده و مشغول بازی در فضای سبز صحن بودند.
کم کم خورشید هم به حرمت میهمانان از حرارتش کاسته بود، خنکای نسیم دلنواز، تشنگی را از یاد روزه‌داران برد و پرندگان در آسمان بهشت هشتم به طواف میهمانان حضرت رضا(ع) در تلاطم بودند.
لحظه‌های افطار نزدیک می‌شد، همه در تب و تاپ این میهمانی ویژه بودند، صدای زنگ ساعت صحن هر 15 دقیقه، مژده نزدیک شدن افطار را می‌داد و بعد از ساعت‌ها انتظار به اذن الهی با ندای الله اکبر،میهمانی خدا در جوار حریم رضا(ع) آغاز شد و چه با برکت سفره ای است، سفره افطاری امام رئوف...، به امید آنکه زیارتش نصیب تمام آرزومندان شود.