نگاه سینمای دفاع مقدس به خاطر سرخ لالهها/ 5
خسرو معصومی: امسال حمایت از سینمای دفاع مقدس همهجانبه بود
گروه هنر ــ یک کارگردان سینما و تلویزیون گفت: با حمایتهایی که از دو فیلم «تنگه ابوقریب» و «به وقت شام» صورت گرفت باید گفت که این ژانر در سال جاری از همراهی خوبی برخوردار شد.
خسرو معصومی، کارگردان سینما و تلویزیون، در گفتوگو با ایکنا درباره جایگاه سینمای دفاع مقدس اظهار کرد: سال جاری را برای سینمای دفاع مقدس سالی موفق و خوب توصیف میکنم، زیرا حمایتهای انجام شده در طی چند سال اخیر بیسابقه بوده است. برای مثال موفقیت فیلمهایی نظیر «تنگه ابوقریب» و «به وقت شام» گواه بارز این ادعاست. در حقیقت باید گفت که تشویق این آثار سبب ایجاد انگیزه در برخی فیلمسازان شد تا در سال آینده بخواهند چنین سینمایی را مدنظر قرار دهند.وی افزود: موفقیتی که از آن سخن گفتم بیشتر به تولید و اهدای جایزه خلاصه میشود، وگرنه در بحث گیشه عموماً این آثار سینمایی با مخاطب چشمگیر مواجه نمیشوند! البته ممکن است عدهای بگویند دو فیلم مذکور در گیشه فروشی موفق نداشتند، اما باید بگویم فروش این قبیل آثار چندان به داشتههای خود فیلم برنمیگردد، بلکه حمایتهای انجام شده از این فیلمها حرف اول را در گیشه میزند. در ضمن اینگونه فیلمها وقتی به مرحلۀ سوددهی میرسند که حداقل ۲۰ یا ۳۰ میلیارد فروش داشته باشند، اما اگر واقعبین باشیم آیا دو فیلم مذکور به سوددهی رسیدهاند؟کارگردان فیلم «کار کثیف» گفت: درباره سینمای جنگ باید یک نکته را به عنوان دکترین خودم مطرح کنم. آن هم اینکه بیش از هر چیزی علاقهمندم در اینگونه سینمایی آسیبها را نشان دهم، چون آثاری که به صورت مستقیم به این موضوعات پرداخته باشند تولید شدهاند، اما آثاری که در این حوزه بخواهند به آسیبها بپردازند تعدادشان خیلی کم است.وی در پاسخ به این پرسش که چرا در پرداختن به سینمای جنگ اولویت نشان دادن آسیبهاست و در سینمای جهان بعد از ۷۰ سال هنوز به اتفاقات جنگ جهانی دوم توجه میشود، تصریح کرد: منظورم این نیست که نباید فیلمهایی با محوریت عملیات جنگی تولید شود، اما این ژانر فقط به این حوزه ختم نمیشود، بلکه اتفاقات دیگری نیز رخ میدهند که تا زمان حال امتداد دارند. پس وقتی تأثیر رویدادهایی هنوز هم ملموس است، باید به آنها نگاه ویژهتری شود.معصومی تأکید کرد: چون در این گفتوگو از فیلم «تنگه ابوقریب» حرف زدم باید نکتهای را متذکر شوم. آن هم اینکه این فیلم اثری بسیار خوشساخت است که نگاهی بیطرفانه به جنگ دارد، حتی در آن موضوعاتی مطرح میشود که شاید بسیاری مایل نباشند درباره آنها صحبت شود، اما بهرام توکلی با شجاعت از آنها حرف زد.وی درباره فیلم «خرس» گفت: برای من بسیار تأسفآور است که میبینم فیلمی چون خرس در کشور ما فرصتی برای نمایش پیدا نمیکند! آیا چنین اتفاقاتی در جامعه رخ نداده که ما میخواهیم منکر آن شویم. میخواهم درباره این کار نکتهای را بیان کنم. این فیلم در مراسمی که خانواده شهدا و جانبازان در آن حضور داشتند به نمایش درآمد. جالب آنجاست که در همان جمع فردی حضور داشت که میگفت: ماجرای فیلم «خرس» در خانواده آنها نیز رخ داده است. بنابراین وقتی خانواده شهدا فیلم را میبینند و آن را میپسندند، چرا عدهای آن را اثری تخریبی میدانند؟این فیلمساز در پاسخ به این سؤال که سینمای دفاع مقدس را نباید به خودی و غیرخودی تقسیم کرد، گفت: متأسفانه یکی از آسیبهایی که سالهاست سینمای دفاع مقدس را آزرده است، بحث خودی و غیرخودی است. این اتفاق باعث شده فقط آدمهای خاص در این حوزه کار کنند. نکته درکنشدنی دیگر این است که فیلمسازان فعال خودی هستند. پس چرا قصد داریم با دستهبندیهای غیرمنطقی مانع ورود اندیشههای جدید به این حوزه شویم.این کارگردان علل عدم موفقیت فیلمهای دفاع مقدس در جشنوارههای خارجی را چنین توصیف کرد: من موفق نبودن فیلمهای دفاع مقدس در جشنوارههای خارجی را به کیفیت کارها مرتبط نمیدانم، بلکه باورم این است که نگرش و تفکری که در هشت سال دفاع مقدس وجود داشت مورد پسند سیاستگذاران آن جشنوارهها نیست. به همین دلیل طبیعی است در چنین شرایطی فیلمهای مورد نظر با استقبال آنها مواجه نشود.وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: در سینمای دفاع مقدس بحث دیگری نیز وجود دارد که از آن به عنوان سفارشسازی نام میبریم. این رویکرد به ذات اتفاق بدی در سینما نیست، چون هر کاری از طرف فرد یا گروهی حمایت میشود، اما آنجایی موضوع مشکلساز میشود که سفارشدهنده نظر و سلیقه خود را در ساخت دخیل میکند. اینجاست که مااز آن به عنوان آسیبی جدی در حوزه سینمای دفاع مقدس یاد میکنیم.کارگردان فیلم «خرس» در پایان بیان کرد: من به عنوان فیلمساز که چهار دهه در سینمای این کشور کار کردم علاقه خاصی به این حوزه دارم. در همین باره سه فیلم ساختهام، اما برایم قابل درک نیست که چرا باز هم از فیلمسازانی نظیر من حمایت نمیشود تا آثار بیشتری در این زمینه تولید کنیم. آیا فرصت دادن به اندیشههای جدید قدم گذاشتن در مسیر پیشرفت نیست؟گفتوگو از داود کنشلوانتهای پیام