امیر سرتیپ محسن رنجبر، فرماندهی گروهان تکاور تیپ 40 مستقل شهرستان سراب را در دوران جنگ تحمیلی بر عهده داشت، وی اکنون بازنشسته شده و دنیایی را از خاطرات تلخ و شیرین آن روزگار را در سینه خویش دارد. در آستانه آغاز هفته دفاع مقدس برخود تکلیف دانستیم که روزهای رشادتمردیهای مردمان سرزمین ایران اسلامی را که در مقابل استکبار جهانی از آرمانهای امام و انقلاب دفاع کردند، در قالب گفتوگویی از یادگار آن دوران به تصویر بکشیم.
امیر سرتیپ رنجبر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از آذربایجان شرقی، به شروع جنگ تحمیلی رژیم منحوس بعث عراق علیه ایران اشاره و اظهار کرد : جنگ هشت ساله که با تحریک و حمایت همهجانبه استکبار جهانی، توسط رژیم بعثی عراق بر مردم ایران تحمیل شد، تنها محدود به خطوط مقدم جبههها نبود، بلکه تمام سرزمین اسلامی ما اعم از شهرها و روستاها را دربرگرفت.
از آنجا که نظام جمهوی اسلای در تعارض مستقیم با قدرتهای سلطهگر قرار داشت؛ لذا از همان ابتدا با مقابله جدی آنان مواجه شد که به عنوان مثال میتوان به کودتاها، عملیاتهای براندازی، درگیریهای داخلی و شورشهای محلی در قالب ادعای خودمختاریها اشاره کرد.
وی افزود: ارتش در اوایل انقلاب دچار تجزیه نیروها و درگیر جنگ داخلی در کردستان و گنبد و آذربایجان بود اما با ساماندهی ارتش جمهوری اسلامی ایران، با کمترین امکانات توانستند در مقابل ابرقدرتهای جهان ایستادگی کرده و با تقدیم 48 هزار شهید، از این جنگ سرافراز بیرون آیند.
7 هزار اسیر از 18 کشور جهان؛ نشانی بر نابرابر بودن جنگ عراق علیه ایران
فرمانده سابق گروهان تکاور تیپ 40 سراب با اشاره به اینکه 7 هزار اسیر در دوران جنگ به اسارت نیروهای جان بر کف ایران اسلامی درآمده بود، خاطرنشان کرد: از 18 کشور مختلف از جمله سودان، قطر، لیبی و یمن و... اسیر داشتیم این نشان میدهد که یک کشور در مقابل چند کشور قرار دارد. یعنی این کشورها در مینگذاریها، اجرای عملیات نظامی، اعزام نیرو، تجهیز تسلیحات رژیم بعث و... او را یاری میدادند ولی ایران در این جنگ نابرابر تنها بود و حمایتگری جز خدا نداشت.
این فرمانده دوران دفاع مقدس جنگ را به دو دوره تقسیم کرد و گفت: دشمن پس از یک ارزیابی غلط از اوضاع ایران اسلامی و عدم شناخت از پشتوانههای مردمی انقلاب، با یک زمینهسازی وسیع اقدام به تهاجمی همهجانبه کرد و تا اندازهای توانست در خاک ایران اسلامی نفوذ کند؛ اما با حضور نیروهای مدافع انقلاب، دشمن زمینگیر شد و پس از یک تحول سیاسی و نظامی و با برکناری عناصر غیرمؤمن به انقلاب، امکان حضور نیروهای مردمی در جبههها فراهم شد. با این برتری نظامی، ابتکار عمل در دست نیروهای خودی قرار گرفت و طی یک سلسله عملیات، خرمشهر آزاد شد.
امیر رنجبر ادامه داد: دوره دوم جنگ درحالی آغاز شد که دشمنان در جستجوی راههایی جهت مهار قدرت رزمندگان اسلام بودند؛ این امر درحالی صورت پذیرفت که دشمن منفعلانه با یک تغییر استراتژی شتابزده، شعار صلحخواهی را محور ادعاهای خویش قرار داده و عمده نیروهایشان را به پشت مرزهای بینالمللی رانده بودند.
عزل بنیصدر موجب وحدت نیروهای مسلح و پیروزهای متعدد شد
این فرمانده دفاع مقدس عدم مؤفقیت نیروهای نظامی را دلیل حضور نیروهای لیبرال در رأس امور، از جمله وجود شخص بنیصدر به عنوان ریاست جمهوی، تحریمی داخلی علیه مدافعان انقلاب دانست و گفت: با شهادت فرماندهان محلی و جوانان در شهرها، عراق مؤفق به تصرف بسیاری از شهرهای مرزی و سرانجام خرمشهر شد. به این ترتیب گرچه عراق نتوانست به اهداف اولیه خویش دست یابد، لیکن قسمتهایی از خاک ایران را تصرف کرد. در این مرحله، عراق موضع سیاسی خود را تغییر داد و در تمامی مناطق اشغال شده، اقدام به پدافند نکرد و به ایران پیشنهاد آتشبس و مذاکره داد که ایران نیز هرگونه پذیرش آتشبس را، پیش از خروج نیروهای عراقی رد کرد.
وی تأکید کرد: ایران در دوره اول دست به انجام چندین عملیات محدود منظم زد، لیکن توفیق چندانی نیافت. ولی برخی عملیات محدود ایذایی که به صورت مشترک توسط یگانهای ارتش و سپاه و نیروهای مردمی انجام شد از مؤفقیت بیشتری برخوردار شد.
وی افزود: عزل بنیصدر در آن زمان جو و محیط جبهههای نبرد را متحول کرد، به گونهای که عملیات نسبتاً بزرگی، در همان شب عزل وی در جبهههای جنوب با رمز «فرماندهی کل قوا، خمینی روح خدا» انجام گرفت که به پیروزی منجر شد. این پیروزی سرآغاز طراحی عملیاتهای مشترک ارتش و سپاه با پشتیبانی نیروهای مردم شد. از طرف دیگر، آمریکا با از دست دادن مهره مؤثر خود یعنی بنیصدر، گروههای سیاسی مخالف انقلاب را وادار کرد که علیه نظام اسلامی ایران وارد جنگ مسلحانه شوند. این حرکت نیروهای مخالف که به طور عمده در دانشگاه تهران تجلی یافته بود، منجر به صدور فرمان انقلاب فرهنگی در دانشگاهها از سوی امام راحل گردید و با خلع بنیصدر و انتخاب شهیدان رجایی و باهنر ایران از نظر سیاسی یکپارچه شد.
عملیاتهای عظیم جنگ در سایه تقویت روح وحدت ملی اتفاق میافتاد
امیر رنجبر از آغار عملیات «ثامنالائمه» نیز یاد کرد و ادامه داد: تنها پس از گذشت یک ماه از شهادت شهیدان رجایی و باهنر، بزرگترین عملیات مشترک ارتش و سپاه تحت عنوان «ثامنالائمه» آغاز شد. پیروزیهای پی در پی منجر به تقویت روح وحدت ملی در کشور شده بود و در این میان رزمندگان اسلام دست به طراحی عملیات بزرگ دیگری در اولین شب سال 1361، با نام «فتحالمبین» زدند. متعاقب این عملیات اولین گردانهای تانک، توپخانه و پدافند هوایی و مهندسی از غنایم به دست آمده شکل گرفت.
فرمانده گروهان تکاور تیپ 40 مستقل شهرستان سراب اظهار کرد: عراق در پی شکستهای متوالی، داعیه صلحخواهی و آتشبس را سرداد، در حالیکه منتظر حرکت رزمندگان در یک تهاجم بزرگ برای فتح خرمشهر بود. سپاهیان اسلام با یک تدبیر ماهرانه و توکل بر خدا از چند محور کارون و جاده اهواز ـ خرمشهر عملیات خود را طی سه مرحله آغاز و سرانجام در سوم خرداد سال 1361، وارد خرمشهر شدند. حرکت رزمندگان در این منطقه منجر به پاکسازی کامل مناطق جنوبی از نیروهای عراقی شد. بدین ترتیب با فتح خرمشهر، دوره دوم جنگ که در طی آن آمریکا به صورت مستقیم وارد صحنه نبرد شد، آغازیدن گرفت.
وی به حمله رژیم منحوس اسرائیل به جنوب لبنان به خاطر منافع ضدایران اشاره کرد و گفت: دشمن که توانایی انقلاب اسلامی را درک کرده بود در پی چارهای برای گریز از این مهلکه بود؛ لذا رئیس جمهور عراق دو هفته پس از بازپسگیری خرمشهر توسط رزمندگان اسلام به کلیه نیروهای خود دستور عقبنشینی به مرزهای بینالمللی را داد. در همین راستا، اسرائیل به تهاجمی همهجانبه به منظور تصرف لبنان دست زد. این اقدام همزمان با طرح سه شرط اساسی ایران به منظور خاتمه دادن به جنگ بود.
وی با اشاره به جنگ نفتکشها در دوران جنگ، خاطرنشان کرد: این تهاجمات درحالی صورت پذیرفت که کشتیهای آمریکایی در خلیج فارس به سکوهای نفتی ایران حمله کرده و راه را بر کشتیهای غیر نظامی ایران بسته بودند. در این بین، یک فروند هواپیمای مسافربری ایران توسط ناوگان آمریکایی در خلیج فارس سرنگون گشت و کلیه مسافران و خدمه آن مظلومانه به شهادت رسیدند. با توجه به فشارهای شدید نظامی، سیاسی و اقتصادی در تاریخ 27 تیرماه سال 67، جمهوری اسلامی ایران قطعنامه 598 را مشروط به تنبیه و توبیخ کشور متجاوز پذیرفت.
امیر سرتیپ رنجبر یادآور شد: جنگ تحمیلی ایران طولانیترین و بیسابقه ترین جنگ متعارف قرن حاضر به شمار میرود؛ چرا که جنگ جهانی اول و دوم مدتی کمتر از هشت سال ادامه یافتند و جنگهای دیگر، مانند جنگ ویتنام شمالی و جنوبی نیز به عنوان یک جنگ متعارف همانند جنگ ایران و عراق شناخته نشده است. تاریخ تا ابد از هشت سال جنگ ایران، شرف و آزادگی و مقاومت و ایمان به خدا را در صفحات خود ثبت کرد، اما از متجاوز و متحدان او که طی هشت سال او را یاری و تشویق کردند، جز به زشتی یاد نخواهد کرد.