جای خالی فرهنگ سلامت در وزارت بهداشت/ بایدها و نبایدهای پزشکی تبدیل به باور شود

محمدرضا فراهانی، معاون دانشجویی و فرهنگی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌ا‌لمللی قرآن(ایکنا) با اشاره به تشکیل شورای فرهنگی در وزارت بهداشت، گفت: شورای فرهنگی وزارتخانه براساس مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل و در هر دانشگاه علوم پزشکی نیز چنین شورایی وجود دارد که اصول و سیاست‌های آن در سند اسلامی شدن شورای عالی انقلاب فرهنگی موجود و تصویب شده است.
جای فرهنگ سلامت در وزارت بهداشت خالی است
وی با تاکید بر اینکه جای فرهنگ سلامت در وزارت بهداشت خالی است، ادامه داد: در تمامی دنیا سه موضوع فرهنگ، اقتصاد و سلامت به شدت در هم تنیده است و ما نمی‌توانیم به سلامت برسیم بدون اینکه بخش اقتصادی آن را تامین کنیم و هر فعالیتی که در حوزه بهداشت انجام بدهیم مستلزم انجام هزینه است.
معاون دانشجویی و فرهنگی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به خط قرمزهای بخش درمان که از سوی حوزه اقتصاد مورد تاکید قرار می‌گیرد، تصریح کرد: باید به طرف بهره‌وری حداکثری از منابع در حوزه درمان برویم که این مقوله به شدت با فرهنگ سلامت ارتباط پیدا کرده است.
بایدها و نبایدهای پزشکی باید تبدیل به باور افراد شود
فراهانی خاطرنشان کرد: بایدها و نبایدهای پزشکی را باید به اطلاع مردم برسانیم تا این مباحث تبدیل به باور افراد شده و در اعمال و رفتار اشخاص خود را نشان دهد. مطمئنا اگر این مهم به خوبی انجام شود، بسیاری از هزینه‌های حوزه سلامت کاهش پیدا می‌کند و یا روند رو به رشد آن مهار می‌شود.
وی یادآور شد: سابق بر این در کشور آمریکا اعلام شده بود که اگر فرهنگ سلامت را به خوبی تبیین کنیم، بیش از 30 درصد هزینه‌ها کاهش پیدا خواهد کرد ولی اگر به این مقوله توجه مناسبی نداشته باشیم در سال 2025 کمر اقتصاد آمریکا زیربار هزینه‌های بهداشت و درمان شکسته خواهد شد.
معاون دانشجویی و فرهنگی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی افزود: هم اکنون در خیابان از هر فردی که بپرسید سیگار ضرر دارد یا خیر مسلما خواهد گفت برای سلامت مضر است ولی برای چه از آن استفاده می‌کند چون این ضرر تبدیل به باور نشده است. بنابراین فرهنگ در این حوزه عملکرد خود را به خوبی نشان می‌دهد.
بایدها و نبایدهای بهداشت و درمان باید تبدیل به فراوردهای فرهنگی شود
فراهانی خاطرنشان کرد: امروزه در وزارت بهداشت اصلا متخصصانی وجود ندارند که بایدها و نبایدهای بهداشت و درمان را تبدیل به فراوردهای فرهنگی کنند تا از طریق ابزارهای فرهنگی و هنری تبدیل به باور مردم شود و لازم در این زمینه فعالیت‌های بیشتری صورت بگیرد.