توبه؛ زمینه استجابت دعا از سوی خداوند
محمد خواجوی، پیشکسوت قرآنی تأکید دارد که برای استجابت دعا زمینه‌هایی نیاز است که یکی از آنها توبه است؛ توبه از کارهای زشت و استغفار در برابر خدا، بستر مناسبی برای استجابت دعا و دفع مشکلات و بلایاست.
به گزارش ایکنا؛ عیدانه معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۹۹ اجرای طرح خانه‌های نورانی با همکاری دیگر نهادهای قرآنی و فرهنگی است. در قالب این طرح که با همکاری ایکنا اجرا می‌شود، هر روز شاهد انتشار فایل تصویری از یکی از اساتید قرآنی کشورمان خواهیم بود. این طرح در این روزهای قرنطینه خانگی به دلیل شیوع کروناویروس از پویش #درخانه_بمانیم حمایت می‌کند.
محمد خواجوی، پیشکسوت قرآنی در اجرای طرح #خانه‌های_نورانی شرکت کرد که در ادامه شاهد انتشار سومین بخش گفته‌های این مدرس قرآن هستیم. در ذیل متن و فیلم سخنان وی درباره زمینه‌های استجابت دعا منتشر شده است.
«بسم الله الرحمن الرحیم
در این جلسه به استجابت دعا و زمینه‌های پذیرش آن از سوی خداوند متعال اشاره می‌شود.
برای استجابت دعا زمینه‌هایی نیاز است که یکی از آن، توبه است. توبه از کارهای زشت و استغفار در مقابل خدا، زمینه‌ها و بسترهای مناسبی را برای استجابت دعا، دفع مشکلات و بلایاست.
بیشتر بخوانید:
خداوند متعال در آیه 17 سوره مبارکه نساء می‌فرماید: «إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ(پذیرش توبه با خداست) در اینجا مفهوم کلمه عَلَى، یعنی خداوند پذیرش توبه را بر خود واجب کرده است و به محض اینکه بنده توبه کند از او می‌پذیرد. سپس در ادامه همین آیه شریفه می‌فرماید: «لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ؛ کسانی که از روی نادانی کار ناشایستی را انجام دهند، توبه خواهند کرد.»
مفهوم کلمه جَهَالَةٍ به این معنی است که کار بدی از روی جهل اتفاق افتاده است و مراد این نیست که فرد خطاکننده از قانون و دستورات شرعی بی‌اطلاع بوده، بلکه غریزه بر عقل او برتری پیدا کرده و باعث انجام کار ناشایست شده است. بنابر این جهالت به معنی عدم دانستن قانون نیست، بلکه با آگاهی، کار زشت را انجام داده است، زیرا اگر بدون آگاهی از دستور شرع انجام شده باشد، اساساً گناهی انجام نشده که توبه لازم داشته باشد از طرفی کسانی که علم تفصیلی دارند، مانند امامان معصوم(ع) اصلاً گناه نمی‌کنند که بخواهند توبه کنند، پس خداوند در این آیه، پذیرش توبه کسانی را بر خود واجب کرده و حق بنده بر خودش دانسته که از روی آگاهی از قانون شرع و علم اجمالی گناه کرده‌اند. در ادامه این آیه مبارکه آمده است: «ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ، توبه انسان به شرطی قبول حق می‌شود که بنده بلافاصله توبه کند.»
در اینجا سوال می‌شود که اگر بنده‌ای بلافاصله توبه نکند چه اتفاقی می‌افتد؟!
کلمه تسویف به معنای به تأخیر انداختن توبه است به طوری که بنده هنوز به آمادگی لازم نرسیده است که به راه راست برگردد و بر پایه گفتار و رفتار خود بوده که این گناه محسوب می‌شود. البته خداوند رحمان، توبه کسی را که با تأخیر دست به توبه از کار زشت می‌زند نیز می‌پذیرد، البته نه بر اساس این مفهوم که بر خود واجب کرده است، بلکه از روی تفضل، توبه بنده خطاکار را مورد بخشش قرار می‌دهد.
بنابر این خداوند متعال توبه مِنْ قَرِيبٍ را بر خود واجب کرده، اما توبه من بعید را از روی تفضل از بنده مورد قبول قرار می‌دهد.
براساس این آیه، خداوند با قانون مشخص و صریح که در اختیار انسان گذاشته است، زمینه رشد و بالندگی را فراهم می‌کند. توبه یک هدف تربیتی دارد. زمانی که انسان کار اشتباه و گناهی را انجام می‌دهد، آثار سويی به دنبال دارد که برای رفع آثار دست به دعا بلند می‌کند، به منظور استجابت دعا، ایجاد بسترهایی نیاز است که باید فراهم شود. این بسترها، استغفار از اشتباهات و گناهان گذشته است.
از خداوند بخواهیم ما را ببخشد تا زمینه رفع مشکلات و گرفتاری‌ها فراهم شود.»
یادآوری می‌شود، طرح خانه‌های نورانی از سوی ستاد مقابله فرهنگی با کرونا مستقر در معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ابتدا تا انتهای فروردین‌ماه ۹۹ اجرا خواهد شد. در این طرح، برخی نهادها و مراکز مختلف قرآنی ازجمله ایکنا، شورای عالی قرآن، رادیو قرآن و... با معاونت همکاری خواهند داشت.
انتهای پیام
