به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی معلمی، عضو هیئت علمی اقتصاد جامعةالمصطفیالعالمیة، شامگاه 11 اسفندماه در دوازدهمین نشست علمی کنگره بینالمللی اقتصاد، اشتغال و تولید در آیینه قرآن و عترت(ع) با موضوع «اقتصاد، اشتغال و تولید، بخش الزامات عدالت اقتصادی، مردمی شدن و حمایت از اقشار آسیب دیده» که به صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: همانگونه که میدانیم پیش از امام کاظم(ع) شیعه به صورت یک جامعه وجود نداشت، اما در دوره ایشان به تدریج جوامع شیعی شکل گرفت، به گونهای که ایشان در امور مالی وکیلی را تعیین میکردند که مبالغ شرعی را از ثروتمندان بگیرند و در بین نیازمندان توزیع کنند.
وی عنوان کرد: در دوره امام رضا(ع) نیز مسئله معیشت جوامع شیعه مسئله مهمی بود و ما خوشبختانه از سیره معیشتی امام رضا(ع) و فرمایشات ایشان نکات ارزشمندی در دست داریم و امروز در این نشست بنا دارم که به چند نکته از نکاتی که در سیره اقتصادی امام رضا(ع) وجود دارد اشاره میکنم.
عضو هیئت علمی اقتصاد جامعةالمصطفیالعالمیة بیان کرد: از اینرو اولاً ایشان نسبت به مسئله کسبوکار و رونق اقتصادی، اهتمام ویژهای داشتند و با توجه به اینکه حج یکی از ارکان اسلام است، در این میان امام رضا(ع) یکی از مقاصد این فریضه الهی را رونق اقتصادی و کسبوکار افراد و گروهها معرفی میکنند.
معلمی اظهار کرد: نکته دیگری که در روایات شاهد هستیم این است که امامرضا(ع) به مسئله خودکفایی، تأمین هزینه زندگی و اینکه انسان به دیگران وابسته نباشد؛ تأکید بسیار زیادی دارند.
وی عنوان کرد: زراعت امام رضا(ع) به گونهای بود که مزارع زیادی از پدر بزرگوارشان به ایشان منتقل شده بود که در این مزرعهها زراعت میکردند و علاوه بر این مزارع نیز یک سری مزارع وقفی هم در اختیار ایشان قرار داشت که نسبت به این اموال موقوفه اهتمام ویژهای داشتند و در واقع ایشان با اینکه امام مسلمین بودند، چند مزرعه را همزمان اداره میکردند و بنا بر روایاتی که در دست است، در کنار این مزارع نیز کار دامداری هم انجام میدادند.
عضو هیئت علمی اقتصاد جامعةالمصطفیالعالمیة خاطرنشان کرد: در حقیقت امام رضا(ع) در مجموعه این فعالیتهای اقتصادی به یک ثروت زیادی رسیده بودند و به همین دلیل همواره نیازمندان زیادی برای درخواست کمک به ایشان مراجعه میکردند.
معلمی با اشاره به سه نکته در خصوص مسئله اقتصاد در سیره امام رضا(ع) بیان کرد: نکته اول اینکه در حقیقت امام رضا(ع) نسبت به مسئله اقتصاد اسلامی و به ویژه ربا، تأکید بسیار زیادی داشتند و فرمودهاند که دلیل اینکه خداوند ما را از ربا نهی کرده این است که در ربا، فساد و از بین رفتن مال است و باعث میشود که تجارات از بین برود و لذا نسبت به فساد مالی که میتواند شامل اتلاف، اسراف و از بین بردن مال به معنای آنکه این مال در راه درست خود استفاده نشود؛ میشود نیز بسیار حساس بودند.
وی افزود: نکته دوم در این خصوص این است که امام رضا(ع) همواره به بحث حقوق کارگران نیز توجه و اهتمام ویژهای داشتند. در حقیقت عدالت، انصاف و فضیلتهای انسانی اقتضا میکند که به کارگران جامعه رسیدگی شود و این در حالی است که بنا به روایاتی که در دست است امام رضا(ع) توصیه کردهاند که اولاً نرخ دستمزد کارگر باید به گونهای باشد که کارگر راضی باشد و دوماً دستمزد کارگر نباید دیرتر از زمان موعد به او داده شود.
عضو هیئت علمی اقتصاد جامعةالمصطفیالعالمیة عنوان کرد: نکته سوم در این خصوص نیز بحث سبک زندگی اقتصادی خانواده امام رضا(ع) است که در حقیقت ایشان همیشه با تجملگرایی مخالف بودند.
انتهای پیام