مصادیقی از قرائت همراه با تدبر قرآن

به گزارش ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری، حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی طاهری، مدیرکل تبلیغات اسلامی استان عصر روز گذشته، دهم اردیبهشت‌ماه در محفل جزءخوانی قرآن کریم در خیریه الزهرا(س) شهرستان فارسان با اشاره به اینکه قرآن بیشتر به معرفی افعال بد به جای افراد بد پرداخته است، اظهار کرد: تأکید قرآن کریم این است که به ما نشان دهد چه کارهایی بد است، در جامعه نیز افراد غالباً در قبال افعال بد موضع می‌گیرند تا افراد بد. مثال آن است که افراد جامعه از اعتیاد بیشتر از انسان معتاد نفرت دارند.

وی با ذکر اینکه اگر کار بد مورد انزجار جامعه قرار گیرد آن جامعه در سلامت خواهد بود، ادامه داد: بااینحال اگر عموم جامعه از افراد به جای افعال بد نفرت داشته باشند، معلوم نیست که آن جامعه در امان بماند یا خیر. چنین جامعه‌ای بسیاری از کارهای بد را مرتکب می‌شود و در عین حال، دیگران را به دلیل ارتکاب اعمال بد انگشت‌نما و شماتت می‌کند.

طاهری با تأکید بر اینکه شیوه تربیت قرآنی این است که عموماً نامی از افراد بد نبرد، بیان کرد: مثلاً در داستان اصحاب فیل نامی از قوم و قبیله یا فرد برده نمی‌شود و تمرکز بر افعال بد این جماعت است.

وی با اشاره به موردی در قرآن که به نام مرتکب‌کنندگان اعمال بد اشاره دارد، تصریح کرد: در سوره مبارکه مسد، خداوند ابولهب و همسرش را مورد لعن و نفرین قرار می‌دهد زیرا با ولی خدا و رهبر جامعه می‌جنگیدند. لذا فرزندان خود را به گونه‌ای تربیت کنیم که نزدیک کار بد نشوند و دوم آنکه نسبت آنان با رهبر جامعه نسبت عاطفی و اطاعتی باشد.

طاهری گفت: به تصریح سوره مبارکه کوثر، کسی که با پیامبر خدا دشمنی کند، نسلش منقطع است و ادامه نمی‌یابد. اگر نسل ما محب و دوستدار پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) و تابع ولی‌فقیه زمان نباشد، نام و یاد و قدرت از بین می‌رود.

اهمیت قرائت فکری قرآن

مدیرکل تبلیغات اسلامی استان در ادامه با اشاره به اینکه قرائت قرآن کریم به دو شیوه مطالعه چشمی و مطالعه فکری ممکن است انجام شود، بیان کرد: مطالعه چشمی شاید علم را در انسان ایجاد کند اما به کمال نمی‌انجامد چه خوب است که برای بهره بیشتر بردن از این کتاب آسمانی و رسیدن به معرفت فکری، مطالعه ما از روی تفکر و تعقل باشد؛ همچنان که قرآن نیز با تعبیراتی چون «أَفَلَا تَعْقِلُونَ» (آل عمران 65، اعراف 169، هود51، انبیاء 10و 67، صافات 138)، «أَفَلا يَتَدَبَّرونَ القُرآنَ» (نساء82)، «أَفَلاَ تَتَفَكَّرُونَ» و «اَفَلا تَذَکَّرُونَ» (سوره‌های یونس 3، هود 24 و 30، نحل 17، مؤمنون 85، صافات 155، جاثیه 23) بر اهمیت تفکر و تدبر صحه می‌گذارد.

طاهری با تأکید بر اینکه بر طبق آیات قرآن کسانی که با انبیای الهی ارتباط برقرار می‌کردند صاحبان فکر بودند و ارتباط فکری برقرار می‌کردند، افزود: ارتباط چشمی را همگان حتی ابولهب و ابوجهل هم می‌توانستند بگیرند. همین فهم از روی تفکر باعث می‌شود که بر طبق آیه ۱۴ سوره مبارکه صف، وقتی حضرت عیسی از یارانش پرسید مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ، حواریون پاسخ دادند که نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ یعنی ما انصار و یاران خدا هستیم، حال آنکه قاعدتاً باید پاسخ می‌دادند که ما یاران توییم.

وی ادامه داد: همچنین در خصوص آیه ۱۰ سوره مبارکه صف اشاره به یک تجارت قرآنی وجود دارد، یکی از مصادیق این تجارت را در داستان همسر فرعون می‌توان یافت که از حیث تمکن مالی چیزی کم نداشت یعنی اگر فقط با چشم می‌خواست به معرفت نگاه داشته باشد هیچ چیزی کم نداشت، اما او تفکر و تعقل را پیشه کار خود قرار داد و از خداوند می‌خواست که خانه‌ای برایش نزد خود در بهشت بنا کند. نکته اینجاست که همسر فرعون از تعبیر عِنْدَكَ یعنی نزد خدا استفاده می‌کند، پیداست که از سر معرفت فکری نه تنها جنت بلکه عندالله را طلب می‌کند.

تفاوت انفاق «في‌سَبِيلِ اللَّهِ» و «مَرْضَاتِ اللَّهِ»

طاهری با ذکر مصداق دیگری از قرائت فکری قرآن کریم و با اشاره به اینکه انفاق‌کنندگان ممکن است دو قسم باشند، بیان کرد: قسم اول کسانی هستند که يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ (بقره/۲۶۱) یعنی اموال خود را «در راه خداوند» انفاق می‌کنند و کار خیرشان مثال دانه‌ای است که از آن هفت خوشه بروید و در هر خوشه صد دانه باشد. گروه دوم اما کسانی هستند که به تصریح آیه ۲۶۵ سوره مبارکه بقره اموال خود را «برای خشنودی خداوند» اتفاق می‌کنند و پاداش چنین نیکوکارانی بهشت است لذا میان انفاق «في‌سَبِيلِ اللَّهِ» و «مَرْضَاتِ اللَّهِ» تفاوت وجود دارد.

مدیرکل تبلیغات اسلامی استان گفت: قرآن تلاش می‌کند سطح فهم ما و خواسته‌های ما را وسعت ببخشد و کسانی به این مهم نایل می‌شوند که اهل تفکر و تعقل و تدبر باشند.