به گزارش ایکنا از آذربایجان غربی، حجتالاسلام والمسلمین حسن ضیاء توحیدی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه بینالمللی المصطفی، ۱۵ تیر در کارگاه سواد تقریبی که در سالن کمیته امداد امام خمینی(ره) استان برگزار شد، اظهار کرد: براساس روایات شیعه و سنی هر کسی که شهادتین را بر زبان جاری کند مسلمان است و جان و مال و ناموسش در امان خواهد بود.
وی با اشاره به نقشههای دشمنان و اشتباهات و ناآگاهی برخی دوستان اسلام افزود: در طول تاریخ افراد آگاه در بین علمای شیعه و سنی وجود داشتند که فریب دشمن را نخوردند و راهاندازی دارالتقریب در مصر در جهت تقریب مذاهب بوده است که همه مذاهب دور هم جمع شدند و مجلهای را به راه انداختند و تفکرات اسلامی خود را در آن نشریه منتشر میکردند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه بینالمللی المصطفی با تاکید بر لزوم شناخت مذاهب اسلامی از زبان خود علمای آن مذهب، ادامه داد: عدهای مراد از تقریب و وحدت را نمیدانند و به همین دلیل به مخالفت با وحدت بر میخیزند و لذا میبینیم عدهای در داخل و خارج مغرضانه و یا جاهلانه با وحدت مسلمین مخالفت میکنند.
وی عنوان کرد: باید مراد صحیح از وحدت به صورت دقیق تبیین شود و تقریب به معنای دست برداشتن شیعه و سنی از مذهب خود و پذیرفتن مذهب دیگری نیست و امت اسلامی با وجود داشتن برخی اختلافات فقهی و کلامی شهادتین را قبول دارند و مسلمان هستند و مراد از تقریب مذاهب، نزدیکی اتباع و علمای مذاهب اسلامی به همدیگر است که باید از نزدیک با هم ارتباط داشته باشند و این امر موجب میشود بسیاری از سوءتفاهمات از بین برود.
حجتالاسلام توحیدی با بیان اینکه عدم ارتباط علمای مذاهب با همدیگر و شنیدن سخنان مذاهب از دشمنان موجب کینه و دشمنی میشود، تصریح کرد: قبل از اسلام ملاک برادری از یک قبیله بودن بود و پیامبر ملاک اخوت را ایمان بیان کردند و قرآن بر آن صحه گذاشت و لذا در اسلام تعصبات قومی و قبیلهای جایگاهی ندارد.
وی با تاکید بر لزوم ارتباط علمای مذاهب و حوزههای علمیه شیعه و سنی با هم خاطرنشان کرد: مسلمانان تا زمانی که مبنای همدیگر را ندانند به دشمنی با هم بر میخیزند و هیچ مسلمانی به دنبال این نیست که خلاف قرآن و سنت پیامبر عمل کند و اگر اختلافی هست، اختلاف در برداشتها و مصادیق است.
استاد درس خارج حوزه بیان کرد: در گذشته علمای شیعه و سنی با هم ارتباط بیشتری داشتند و در گذر تاریخ به خاطر دستدرازی ایادی و دشمنان این ارتباط کاهش پیدا کرد و گاهی مردم عادی ارتباطشان با همدیگر بیشتر از علمای مذاهب است و این جای گلایه است و باید روحانیت پیشگاه وحدت باشند.
انتهای پیام