به گزارش خبرنگار ایکنا، دوازدهمین جلسه از سلسله جلسات دوره «توحید در مراتب رشد» ویژه مربیان، فعالان فرهنگی، فارغالتحصیلان، دانشجویان و دانشآموزان پایه دهم به بالای مساجد شب گذشته، چهاردهم آبانماه با سخنرانی احمدرضا اخوت، مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با محوریت سوره رعد برگزار شد.
اخوت در ابتدای سخنانش با بیان اینکه پذیرفتیم که برای توحیدی شدن باید مراحلی را طی کنیم و در این رابطه به مواردی اشاره کردیم که تیتروار مروری بر آنها میکنیم؛ اولین مرحله خواندن قرآن به عنوان ملاقات با خداست. خیلی مهم است که عادت کنیم وقتی قرآن میخوانیم احساس کنیم به ملاقات خدا رفتهایم. یک جریان فکری است که انسان را به سمت حضور در برابر خدا میکشاند. انسان با خواندن قرآن با سورهها مأنوس میشود و چقدر خوب است که انسان همه سورهها را به صورت کافی و وافی لمس کند. قرآن را باید محل میقات خدا کنیم و با آن انس بگیریم. این انس معنویت خاصی به انسان میدهد.
وی ادامه داد: دومین مرحله مطالعه هستی به عنوان کتاب خدا بود. باید یاد بگیریم مطالعه، فقط خواندن کتاب نیست. هستی هم قابل مطالعه است، کمی تمرین میخواهد. تمرین برای خوانش هستی. سومین نکته مطالعه آیات و پیشرفت بر اساس نظام آیات است. آیه به ما الگو میدهد. آیهشناسی یعنی اینکه از هر کسی و هر چیزی که اسمش آیه است یک چیزی یاد بگیریم. اینکه چه نظام آیهای در آن است همان آرمان ماست که بفهمیم نظام آیات کجاست و چیست؟
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با اشاره به سومین مرحله گفت: مرحله بعدی نظام اسماست، نوعاً اسماء را با آیه یکی میگیریم در صورتی که واقعاً یکی نیستند ولی با هم ارتباط دارند. در نظام اسماء از طریق اسم به ربوبیت خدا اتصال پیدا میکنیم، یا به خدا توجه میکنیم یا خودمان اسم خدا میشویم. مرحله چهارم نیز رؤیت عالم به شکل فعل خداست که غیر از اسم است. در سوره انفال پیامبر(ص) وارد جنگ بدر میشود. خدا به پیامبر(ص) میگوید: «وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى؛ و چون [ريگ به سوى آنان] افكندى تو نيفكندى، بلكه خدا افكند»، (انفال/17)، درست است که تو تیر زدی ولی خدا تیر را زده، مرز این کجاست؟ یک کاری را ما کردیم یا خدا؟ تازه توحید از اینجا شروع میشود که دیدن عالم به شکل فعل خداست، موردهای قبلی مقدمه چنین چیزی هستند که فرد وظیفه خود را بشناسد و طبق آن ادای تکلیف کند. هر چقدر که فرد وارد یک زندگی جدی و مجاهدانه شود، امکان رؤیت فعل خدا برایش بیشتر میشود.
وی افزود: به خیلی از دوستانم این توصیه را کردم در مورد کارهایی که فکر میکنید نمیتوانید انجام دهید، شروع کنید و مطمئن باشید که میشود چون تو قرار نیست آن را انجام بدهی کسی دیگر انجامش میدهد. قرآن لیلةالقدر است یعنی با هر مواجهای یک سری تجربیاتی که در هشتاد سال باید تجربه کنی در یک لحظه تجربه میکنی. اهمیت قرآن به درس دادنهایی است که در ظرف زمان و مکان نمیگنجد. در هر مکتبی که درس بخوانید ظرف زمان و مکان دارید، مگر قرآن که ظرف زمان و مکان ندارد.
اخوت با بیان اینکه موضوع بعدی بحث دعاست، بیان کرد: دعا به معنی طلب است. اینکه جهت دعا به سمت نیازهای حقیقی برود و رافع نیازهای حقیقی باشد نیاز به کار دارد. نوعاً در دعاهایمان ناخالصی وجود دارد. از ناحیه دعاست که انسان خالص میشود. خلوص برای دعاست. اینکه میگویند عباد مخلَص شده از ناحیه دعاست که انسان خالص میشود. کار دعا این است که هر چه نیاز برای انسان مطرح میشود، میگوید من خدایم را میخواهم. نقطه مقابلش هم این میشود که هر چیزی را غیر از خدا طلب میکند. فعلاً بگذار این کار راه بیفتد، خدا بعد! میانه نیز قاعده خدا و خرماست یعنی هم خدا باشد هم بقیه. در حالت خالص شدن فرد روز به روز نورانیتر میشود و اثر خلوصش در چهره و زندگیاش هویدا میشود. این نشانه دارد نشانهاش این است که تعلق بردار نیست. به هیچ چیز تعلق پیدا نمیکند، اصلاً گویی که روی زمین نیست.
وی عنوان کرد: در بحث دعا، دعاهای اهل بیت(ع) خیلی موضوعیت پیدا میکند. خیلی خوب است که یک دوره انس با دعا بگذارید. دعاها را ببینید. لازم نیست دعای ابوحمزه و عرفه را حتماً ماه مبارک رمضان یا روز عرفه بخوانید، هر وقت فرصت کردید فرازهایی از آن را بخوانید. مورد بعدی که ذکر شد بحث اُمتسازی است. ظاهر امتسازی خیلی چیز مهمی نیست، بعضی وقتها هم سیاسی به نظر میرسد، وقتی میگویند امتسازی یعنی دست خدا با جماعت است. در امتسازی فرد در نظام خلیفةالهی قرار میگیرد و به مقام خلیفةاللهی میرسد. شما به واسطه امت است که منسک دارید، حج و نماز جماعت و ... . در این سوره به این وجه اشاره شده «أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿۱۹﴾ الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلَا يَنْقُضُونَ الْمِيثَاقَ ﴿۲۰﴾ وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ ﴿۲۱﴾؛ پس آيا كسى كه مىداند آنچه از جانب پروردگارت به تو نازل شده حقيقت دارد مانند كسى است كه كوردل است تنها خردمندانند كه عبرت مىگيرند (۱۹) همانان كه به پيمان خدا وفادارند و عهد [او] را نمىشكنند (۲۰) و آنان كه آنچه را خدا به پيوستنش فرمان داده مىپيوندند و از پروردگارشان مىترسند و از سختى حساب بيم دارند (۲۱)»، (رعد/19 تا 21)، اینها خصوصیات امتسازی است. جهتسازی ما به سمت امتسازی است و به سمت ظهور میرویم، الان به واسطه استکبار جهانی چه خیانتهایی در سطح عالم اتفاق میافتد، حتی در دانشگاهها و مراکز علمی چقدر رد پای استکبار در متون علمی در اختراعات و اکتشافات نفوذ دارد.
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران گفت: هر یک از ما به واسطه جلساتی که میآییم و مطالبی که میشنویم یک برنامهریزی برای خودمان داشته باشیم و به واسطه مدون کردن مباحث برنامه بگذاریم. یک دور قرآن را بخوانیم. چند محور خیلی مهم است مثل چگونگی قرآن خواندن و حالات مختلف قرآن خواندن، در برنامهریزی باید به این موضوعات توجه کنیم. انسان برای قرآن خواندن خودش در حالات مختلف برنامه داشته باشد. خودمان برای خودمان برنامه بریزیم، نخواهیم کسی برایمان این کار را انجام دهد. سیر توحیدیمان باید مدون شود. اولین محور را بگذارید قرآن خواندن. انشاءالله شروع و پایان زندگیهای ما با قرآن باشد. در برنامهریزیتان یک بخش عمل هم باید داشته باشید. اول عمل را نوشتهام به خاطر اینکه وقتی میگوییم مطالعه باید داشته باشیم، اول میرویم سراغ مطالعه ولی نه، بروید سراغ عمل. شما باید کاری کنید که احساس قرب به خدا پیدا کنید. از کارهایی که محبت خدا را از دل شما دور میکند به جد دوری کنید. برای هر کسی این کارها متفاوت است، بعضی وقتها بیکاری یا کار کردن با اینترنت یا رفت و آمد با کسی و ... است. هر کاری که احساس نزدیک بودن به خدا را از شما میگیرد و فرسنگها دور میشوید، آن کار را دور بیندازید. برائت خیلی مهم است، آدم باید در زندگیاش برائت داشته باشد این شجاعت را داشته باشید، خیلیها سر این گرفتار میشوند.
اخوت با بیان اینکه اینقدر که افراد در عمل به توحید میرسند در هیچ چیز دیگری نمیرسند، اظهار کرد: خداوند معامله خاصی با اهل عمل دارد، یک جور خاصی آنها را دوست دارد، هر کسی عمل را مقدم نکند در روز قیامت از همین قسمت سبک بودن کفه عملش لطمه میخورد. قسمت بعدی میشود مطالعه. باید انواع مطالعه را داشته باشید، انواع برداشت و مطالعه و رؤیت را داشته باشیم. اگر در مطالعه حالتی از ارائه نباشد به خوبی صورت نمیگیرد. اساساً انسان تا دست دهنده نداشته باشد، چیزی به دست نمیآورد. انسان باید سخاوتمندانه مطالعه کند. وقتی سخاوتمندانه مطالعه میکنید و میخواهید به دیگران هم یاد بدهید خودتان بیشتر یاد میگیرید. دقیقاً در کمترین زمان خوب یاد میگیرید.
وی با اشاره به اینکه در برنامهریزی، کار بعدی، شاخص ارزیابی است، گفت: شاخص ارزیابی در بحث توحید نماز است؛ حضور قلب در نماز، نماز اول وقت خواندن و حسی که در نماز در تو ایجاد میشود این شاخص ارزیابی است. اینکه چقدر به نماز اهتمام داری. ارتقای سطح کمی و کیفی نماز شاخص میشود. نماز واقعاً عجیب است، خداوند در بین چیزهایی که به انسان عطا کرده و یکی هم قرآن بوده، ولی کاربردیتر و شاملتر و به رحمت نزدیکتر از نماز خلق نکرده است. هر کسی اگر حتی صوری به نماز احترام بگذارد، خیلی دستش گرفته میشود. لازم نیست آداب نماز را بخوانید بگذارید خودش شکوفا شود.
یادآور میشود، این جلسات شنبههای هر هفته ساعت ۲۰:۰۰ برگزار میشود. علاقهمندان به منظور بهرهمندی از آن میتوانند از لینک https://www.skyroom.online/ch/elmshahr/rahbarenojavan استفاده کنند یا به صورت حضوری به مسجد امام حسین(ع) واقع در تهران، طرشت، بالاتر از میدان مرحوم حسن حسینی، خیابان شهید حبیبالله مراجعه کنند.
انتهای پیام