اصولی لازم که در آموزش قرائت نادیده گرفته می‌شود
مدیر مؤسسه قرآن و عترت بلدالامین بیرجند گفت: قرار نیست قاریان یک شکل با استعداد یکسان تربیت کنیم بلکه ابتدا باید استعداد و ظرفیت هر فرد را دیده و براساس آن برنامه‌ریزی کنیم.
حمیدرضا جعفری، مدیر مؤسسه قرآن و عترت بلدالامین بیرجند در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی درباره مسیرهای قرائت اصولی اظهار کرد: در بحث قرائت، حفظ و فعالیت فردی که در مسیر قرآنی قدم برمی‌دارد باید گفت قرآنی بودن نباید محدود به حافظ و قاری بودن باشد.
وی با بیان اینکه متأسفانه ما قرآنی بودن را منحصر به قاری و حافظ بودن کرده‌ایم، افزود: اولین پله در اصول قرائت، این است که یک قاری خوب باید یک خمیرمایه مطلوب به لحاظ صوتی و استعدادهای حداقلی را داشته باشد.
جعفری با تأکید بر دارا بودن حافظه و توانایی حداقلی تصریح کرد: البته با نداشتن الحان و صوت خوب، کار سخت‌تر می‌شود اما غیرممکن نیست. اینها الزاماتی است که نباید منحصر به قرائت و حفظ کنیم؛ در اصول قرائت هم نباید خود را تنها به قاریانی چون عبدالباسط محدود کنیم؛ قاریان دیگری هم هستند که قرآن‌‌آموزان می‌تواند از آنان تقلید کند.
این فعال و حافظ قرآنی با بیان اینکه باور کنیم لزوما قرار نیست همه حافظ و قاری درجه یک شوند، اظهار کرد: در حوزه قرائت به هر فرد باید به اندازه استعدادش آموزش دهیم. اولین قدم در قرائت بحث روخوانی و روانخوانی است، اما نباید تمام تأکید بر آن باشد و از طرفی یکی از شاخص‌های قرائت قرآن تقلید است.
وی با بیان اینکه تقلید باعث جذابیت و انگیزه می‌شود، افزود: در حقیقت قاری باید زیبایی قرائت را بچشد؛ قرائت قرآن جذابیت خاصی دارد که با تقلید نمود پیدا می‌کند و اگر بتوانیم تقلید را تقویت کنیم در همه عرصه‌های قرآن شروع خوبی خواهیم داشت؛ تقلید اصول پیچیده‌ای ندارد.
جعفری ادامه داد: نکته دیگر اینکه باید لذت قرائت قرآن را با توجهِ همزمان به این اصول و متناسب با استعداد فرد افزایش دهیم؛ ما قصد داریم به قله‌ای برسیم و باید پله پله این امر را طی کنیم. معناشناسی و توجه به مفهوم آیات مهم است، اما نمی‌توان همان ابتدای کار از قاری توقع داشت، از طرفی نمی‌توان پس از 40 سال قرائت قرآن هنوز بدون مفهوم خواند؛ پس معناشناسی در قرائت را باید در طول سال‌ها براساس استعداد فرد پیش برد.
وی تأکید کرد: ما قرار نیست قاریان یک شکل با استعداد یکسان تربیت کنیم؛ بلکه ابتدا باید استعداد هر فرد را دیده و براساس آن برنامه‌ریزی کنیم، امری که در آموزش قرآنی مغفول مانده و متأسفانه جایگاهی ندارد و همین امر باعث شده اصول قرائت را به‌درستی پیش نبرده و موفق نشویم.
جعفری بیان کرد: وقتی فردی قرار است وارد مسیر قرائت شود، نباید همان ابتدا ذوق او را کور کنیم و چون صدای خوبی ندارد مأیوسش کنیم بلکه به‌عنوان یک مربی قرآن باید به او کمک کرد تا در این مسیر به اندازه تلاش، توانایی و استعدادش گام بردارد.
مدیر مؤسسه قرآن و عترت بلدالامین بیرجند با بیان اینکه مسئله بسیار مهم در جهت‌دهی حرکت قرآنی کشور مسابقات است که پس از انقلاب رشد خوبی داشته است، اظهار کرد: مسابقات قرآنی باید به‌گونه‌ای طرح‌ریزی شود که معنامحور و مفهوم‌محور باشد؛ آفت این مسابقات این است که افراد قاری الحان امتیازآور و مسابقه‌پسند را یاد گرفته و نمره می‌گیرند که باید در این امر تجدیدنظر شود؛ در مسابقات بر روی لحن تکراری سخت‌گیری نمی‌شود.
وی با بیان اینکه حساسیت قرائت در مسابقات دیده نمی‌شود، بیان کرد: در سال‌های اخیر مسابقات حال و هوای معنامحور پیدا کرده ولی هنوز با قله فاصله داریم.
جعفری با بیان اینکه اخلاقیات و رویکرد اخلاق‌محور و منش قرآن را باید در طول سال ببینیم، گفت: مسابقات و دست‌اندرکاران آن باید قاریان را در طول سال رصد کرده و براساس میزان پیشرفت و نزدیک شدن به قله، شناسنامه قرآنی برای افراد تدوین کنند تا در پایان سال افرادی که پیشرفت محسوس داشتند تقدیر شده و این راهی برای انگیزه‌بخشی به سایر قاریان باشد.
انتهای پیام
