سعادت اُخروی از آن کیست؟
کد خبر: 4188278
تاریخ انتشار : ۰۱ دی ۱۴۰۲ - ۱۰:۵۷
در صحبت قرآن/ 297

سعادت اُخروی از آن کیست؟

بدیهی است آن کس که چون شیطان و فرعون در جهان سلطه جویی می‌کند و حق دیگران زیر پا می‌‌گذارد و هزار فساد و تباهی و بلا و سختی می‌آفریند نمی‌تواند راه به لذّت‌های معنوی و آسمانی که هم در این دنیا و هم در دنیای دیگر نصیب خوبان است نایل شود. 

۳۶۵ روز در صحبت قرآن، نوشته استاد حسین محی‌الدین الهی قمشه‌ای، کتاب چهارم از مجموعه کتاب‌های جوانان و فرهنگ جهانی است. این مجموعه با هدف شناساندن فرهنگ و ادبیات به جوانان اولین بار سال ۱۳۹۰ به همت نشر سخن تدوین و منتشر شده است.
 
کتاب «۳۶۵ روز در صحبت قرآن» ۳۶۵ قطعه کوتاه و بلند از قرآن برای آشنایی جوانان با تعلیمات فراگیر قرآن انتخاب شده و کوشش شده است که این گنجینه تصویری از ابعاد گوناگون کلام آسمانی برای مخاطب ترسیم کند.
 
این کتاب، تفسیر در معنی اصطلاحی کلمه مانند تفاسیری چون کشاف و مجمع البیان و امثال آن نیست، بلکه بیشتر انعکاسی از کتاب وحی در ادب عرفانی فارسی و اسلامی است و نگاهی دارد به قرآن از دیدگاه ادبی، زیباشناسی و اخلاقی، اجتماعی و عرفانی.
 
گروه اندیشه ایکنا به منظور بهره‌مندی مخاطبان خود از این گنجینه قرآنی و ادبی اقدام به انتشار قطعه‌هایی از کتاب «در صحبت قرآن» کرده است. دویست و نود و هفتمین قسمت از تحفه این کتاب با عنوان «سعادت اُخروی از آن کیست؟» تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود.

 

تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ﴿۸۳/ قصص ﴾

ما سرای آخرت( و بهشت ابدی) را خاص کسانی کرده‌ایم که در زمین اراده برتری جویی و استکبار و فساد نمی‌کنند و حسن عاقبت از آن پرهیزگاران است(83). 

خداوند می‌فرماید ما که پروردگار جهانیم خانه جاویدان آخرت و نعمت‌های متعالی و بی‌پایان آنرا برای کسانی ذخیره کرده‌ایم که در روی زمین به سرکشی و تکبر و زورگویی و جاه طلبی و ایجاد فساد و تباهی نمی‌پردازند و حتی اندیشه و اراده آن نیز در سرِ ایشان نمی‌گذرد. بنابراین حُسن عاقبت و انجام نیکو برای کسانی خواهد بود که از آن گونه صفات که اصل آن خودخواهی و برتری جویی یعنی صفت شیطان است پرهیز کنند و بدیهی است آن کس که چون شیطان و فرعون در جهان سلطه جویی می‌کند و حق دیگران زیر پا می‌‌گذارد و هزار فساد و تباهی و بلا و سختی می‌آفریند نمی‌تواند راه به لذّت‌های معنوی و آسمانی که هم در این دنیا و هم در دنیای دیگر نصیب خوبان است نایل شود. 

تا تو تن را چرب و شیرین می‌دهی
جوهر جان را نبینی فربهی
طفل جان از شیر شیطان باز کن
بعد از آنش با ملک انباز کن 
تا تو تاریک و ملول و تیره‌ای 
دان که با دیو لعین همشیره‌ای (مثنوی) 

سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد
دلبر که در کف او موم است سنگ خارا (حافظ)

انتهای پیام
captcha