هشدار حضرت فاطمه(س) نسبت به فجایع آینده

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دین به مناسبت شهادت حضرت فاطمه(س) در سلسله یادداشت‌هایی به بررسی خطبه آن حضرت در جمع زنان مدینه می‌پردازد. در ادامه قسمت دوازدهم با موضوع «مصادیق محرومیت جامعه از کنار گذاشتن امام علی(ع)» از نظر می‌گذرد.

آخرین بخش خطبه عیادت با فصاحت و بلاغت بی‌نظیر درباره پیش بینی‌های صریح حضرت درباره حوادث ناگوار در حاکمیت گفتمان سقیفه است. حضرت فاطمه(س) درباره آینده جامعه اسلامی چنین می‌فرماید:

آگاه باشید! به جانم سوگند تازه هنگام باروری (شورای سقیفه) است. بعد از این خواهیددید كه چه حوادث تلخ و ناگواری به وقوع می‌پیوندد. پس اندکی صبر کنید، تا زایمان آن فرا رسد که ظرف‌های بزرگ خون و زهر مهلک بدوشید.

سپس حضرت با بهره‌گیری از آیه قرآن به زیانكاری كسانی اشاره کرد كه راه باطل پیمودند. آنگاه حضرت می‌فرماید، فجایع و پیامدهایی که به آن اشاره می‌کنم، آیندگان خواهند دید. از این رو خطاب به بانیان وضع موجود و آینده می‌گوید: اكنون كه به مراد خود در دنیا رسیدید خوش باشید؛ اما مطمئن باشید که فتنه‌هایی در پیش دارید. بشارت باد برای شما، شمشیرهای برنده و غلبه متجاوزی سنگدل و بی‌رحم؛ مژده باد بر شما، هرج و مرج فراگیر و‌ استبداد ستمگران، ستمگرانی که مقدار اندکی از بیت‌المال را برای شما باقی می‌گذارند و جمعیت شما را درو می‌كنند.

برای بررسی صحت پیش بینی‌های حضرت فاطمه(س) کافی است تنها تاریخ شصت ساله پس از حاکمیت گفتمان سقیفه را مطالعه و ملاحظه کنید که چه فتنه‌ها و جنایت‌ها ـ به تعبیر رسای حضرت زهرا چه سم مهلکی- به نام اسلام بر مردم روا نشد. چه حادثه‌ای تلخ‌تر و چه فتنه‌ای ناگوارتر از حادثه و فاجعه کربلا که در آن نوه پیامبر خدا به دست امت او به صورت بسیار مظلومانه کشته شد و اهل بیت و نوامیس پیامبر(ص) به اسارت برده شدند. آیا فاجعه هجوم به مسجدالحرام و سنگباران کعبه اتفاق ناگواری نبود که در آن قسمتی از کعبه خراب شد و پرده و سقف خانه خدا آتش گرفت. هجوم به مدینه و بی‌حرمتی به شهر پیامبر(ص) چطور ؟ که در آن ۸۰  صحابی پیامبر(ص) و حدود ۷۰۰ حافظ قرآن کشته شدند و اموال و نوامیس مردم  مدینه حلال شمرده شد و بدین ترتیب در همین زمانه کوتاه به همه مقدسات، ارزش‌ها و نمادها اسلامی بی‌حرمتی و ... شد. کدام حاکمی ستمگرتر و مستبدتر از حجاح بن یوسف که به نقل تاریخ صد و بیست هزار نفر را کشت و یا به تعبیر حضرت زهرا (س) درو کرد. اینها نمونه‌هایی از پیش بینی‌های حضرت فاطمه در آغاز حاکمیت شورای سقیفه بود.

سپس حضرت به مخاطبانش می‌گوید: تأسف و اندوه بر شما باد؛ به كدام سو می‌روید.

حضرت با اعلان تأسف درصدد است بگوید چه تلاش دیگری می‌بایست برای راهنمایی و روشنگری شما انجام می‌دادم که در آن کوتاهی کردم. در پایان این بخش حضرت با استشهاد و استناد به آیه ۲۸ سوره هود، زحمات و تلاش‌ها خود را بی‌نتیجه می‌بیند و حسرت می‌خورد و چنین بیان می‌کند: همانا از دیده شما(حقایق) پنهان مانده است، «پس آیا ما می‌توانیم شما را به آن(حقایق) وادار كنیم، در حالی كه آن را ناخوش دارید».