دانش‌آموزان «مسافر یطا» و تحصیل در سایه اشغالگری‌های اسرائیل

به گزارش ایکنا به نقل از Mondoweiss، هر سال، دانش‌آموزان در سراسر جهان با اشتیاق از سال جدید تحصیلی استقبال می‌کنند ولی برای دانش‌آموزان منطقه «مسافر یطا» اینطور نیست.

مسافر یطا که در تپه‌های جنوبی الخلیل در کرانه باختری واقع شده است، 215 خانواده فلسطینی از جمله حدود 1150 نفر را در خود جای داده است که 569 نفر از آنها کودک هستند. آن‌ها باید با شروع سال تحصیلی جدید خود را نه تنها برای مدرسه، بلکه برای وحشتی که به ناچار در طول رفت و آمد طولانی با پای پیاده تا سر کلاس به سراغشان می‌آمد، آماده کنند.

این ترس، آزار و اذیت ارتش اسرائیل و شهرک‌نشینان خشن اسرائیلی است.

در نوامبر سال گذشته، نیروهای اسرائیلی مدرسه ابتدایی عصفی الفوقه و در کنار آن بلندپروازی‌های دانش‌آموزان آن را به بهانه قرار گرفتن در وسط منطقه شلیک (منطقه نظامی که نیروهای نظامی در آن اجازه شلیک دارند) تخریب کردند. مقامات اسرائیلی ادعا کردند که این مدرسه، مانند بقیه روستاهای فلسطینی در این منطقه، شرایط لازم برای «اقامت دائم» را برآورده نمی‌کند. واقعیت این است که خانواده‌های مسافر یطا اسنادی را ارائه کردند که نشان می‌داد مالکیت آنها بر زمین مربوط به قبل از سال 1967 است.

ساکنان مسافر یطا از سال 1981 زمانی که نام منطقه شلیک برای اولین بار معرفی شد، با تهدید اخراج و دستور تخریب به دلیل اشغال اسرائیل روبرو بوده‌اند. سپس، در سال 1999، مقامات اشغالگر دستور اخراج حدود 700 فلسطینی ساکن مسافر یطا را صادر و بیشتر آنها را با زور اخراج و خانه‌ها و اموال آنها را تخریب یا مصادره کردند.

از آن زمان، مقامات اسرائیلی به تدریج حلقه حضور فلسطینیان در مسافر یطا را سخت کردند. پیش از تخریب مدرسه در عصفی الفوقه، حکم دادگاه عالی اسرائیل در ماه مه 2022 صادر شد که اخراج اجباری ساکنان هشت روستای گله‌دار را در این منطقه روشن کرد.

پاکسازی قومی که به آرامی رونمایی می‌کند

نصیر نواجه، فعال محلی در این باره می‌گوید: تصمیم رژیم صهیونیستی برای تخلیه هشت روستای فلسطینی در این منطقه با هدف بازکردن راه برای رزمایش‌های نظامی، تلاش دیگری برای پاکسازی قومی فلسطینیان است.

به گزارش دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد، این اخراج در تضاد با دستور نظامی موجود اسرائیل بود که مقید می‌کرد که محدودیت‌های مربوط به منطقه تیراندازی برای ساکنان فعلی منطقه اعمال نمی‌شود.

مدرسه عصفی الفوقه به ده‌ها دانش‌آموز از روستاهای مجاور خدمات‌رسانی کرده بود. به گفته معلمان، نیروهای اسرائیلی به دانش‌آموزان حمله و وسایل مدرسه شامل لوازم‌التحریر، میز، صندلی و کیف را قبل از خراب کردن مدرسه ضبط کردند.

پس از تخریب مدرسه توسط نیروهای اسرائیلی، مردم محلی دو چادر بر روی آوار برپا کردند و به بچه‌ها اجازه دادند برای ادامه تحصیل در میان خرابه‌ها به آنجا نقل مکان کنند. گویا این کافی نبود، برای اینکه دانش‌آموزان به آنجا برسند باید 10 کیلومتر تا مدرسه موقت پیاده می‌رفتند، زیرا ارتش اسرائیل از عبور هر وسیله نقلیه‌ای از منطقه موسوم به «منطقه آتش 918» جلوگیری می‌کرد.

امسال دانش‌آموزان برای شرکت در کلاس‌ها به عصفی الفوقه بازگشته‌اند. آنها هنوز در چادرها در حال یادگیری هستند، اما این بار در گرمای شدید ماه آگوست.

سناد مخمره، 13 ساله، در چادری در محوطه مدرسه نشسته است و شکایت می‌کند: «خیلی گرم است و گاهی اوقات صدای معلم را به سختی می‌شنوم. ما خسته به مدرسه می‌رسیم زیرا وسیله نقلیه وجود ندارد و پیاده‌روی تا چادر بسیار طولانی است.»

او می‌گوید: «هر روز به خانه می‌روم و به مادرم می‌گویم که فردا به مدرسه نمی‌روم. زیر چادرها گرم است.» سناد به من می‌گوید که اکثر خانواده‌ها توانایی خرید لباس یا کوله نو برای مدرسه را ندارند.

با این حال، تحمل گرمای تابستان کمترین دغدغه دانش‌آموزان است. نواجه توضیح می‌دهد که اشغالگران اسرائیل اخیراً چندین ایست بازرسی نظامی بین روستاها نصب کرده و هر خودروی فلسطینی را که کار می‌کنند، مصادره کرده‌اند. معلمان از رانندگی به مدرسه می‌ترسند. نواجه می‌گوید، حتی دانش‌آموزان با شرایط خاص هم باید پیاده بروند.

بیسان الخالدی، فارغ‌التحصیل اخیر دبیرستان، سیاست‌های ظالمانه اسرائیل را توصیف می‌کند که باید در دوران دانش‌آموزی در دبیرستان مسافر یطا، که در معرض تخریب قرار دارد، تحمل کند.

او می‌افزاید: «من با نمره میانگین 89 درصد عالی فارغ‌التحصیل شدم و تنها پس از غلبه بر موانع متعدد این موفقیت حاصل شد. ارتش هر لحظه می‌تواند به مدرسه و من حمله و آن را بر سر ما خراب کند. آنها قبلاً بارها تهدید کرده‌اند که این کار را انجام خواهند داد.»

بیسان گفت که این بلاتکلیفی بر سلامت روان دانش‌آموزانی که آینده آنها نامشخص است، تأثیر منفی می‌گذارد. علاوه بر این، وحشتی است که آنها از دست سربازان و شهرک‌نشینان تجربه می‌کنند، که مرتباً آنها را مورد حمله قرار می‌دهند یا آنها را می‌ترسانند. نظامیان مستقر در ایست‌های بازرسی اغلب دانش‌آموزان یا معلمان در حال عبور را چندین ساعت بدون دلیل زیر نور خورشید بازداشت می‌کنند.

بیسان به یاد می‌آورد که پسر 7 ساله‌ای را دیده بود که سربازان او را مجبور کردند بیش از یک ساعت در ایست بازرسی بایستد تا اینکه بیهوش شد. غیراز این، سربازان مانع از رسیدن آمبولانس به او شدند و رسیدن پسر به بیمارستان را به تأخیر انداختند.

با این حال، بیسان مقاومت کرده و اصرار دارد که به تحصیلات خود ادامه دهد. علاوه بر این بیسان با این جنایات مقابله و این سؤال را مطرح می‌کند که جامعه بین‌المللی در مواجهه با این نقض سیستماتیک قوانین بین‌المللی بشردوستانه کجاست؟

یک معلم مدرسه در مدارس ابتدایی و متوسطه الفخیط، که به شرط ناشناس ماندن به دلیل ترس از انتقام‌جویی از سوی اشغالگران صحبت کرد  گفت که معلمان برای مقابله با آسیب‌های روانی که صرف رفتن به مدرسه بر دانش‌آموزانشان می‌گذرد، مبارزه می‌کنند.

این معلم گفت که ارتش اسرائیل عمداً تمرین‌های نظامی را در طول جلسات کلاس انجام می‌دهد، از جمله انفجارها و هواپیماهای کم ارتفاع که دائماً بالای سرشان در حال پرواز هستند.

مقاومت ادامه دارد

والدین اغلب مجبور می‌شوند به دنبال کمک روانپزشکی برای فرزندان خود باشند تا به آنها در مقابله با آسیب کمک کنند. این موضوع نشان می‌دهد آنها در متقاعد کردن فرزندان خود برای رفتن به مدرسه با مشکل زیادی روبرو هستند. آنها معمولاً می‌گویند که می‌ترسند در معرض حملات نیروهای اشغالگر و شهرک‌نشینان قرار گیرند.

به دلیل آزار و اذیت شهرک‌نشینان، بسیاری از دانش‌آموزان دیر به مدرسه می‌رسند، زیرا به‌طور منظم توسط شهرک‌نشینان ستیزه‌جو در منطقه مورد حمله قرار می‌گیرند.

دانش‌آموزان در نهایت چندین کلاس درس را از دست می‌دهند. با وجود این مشکلات، نتایج امتحانات دبیرستان در سال‌های اخیر مانند همیشه بالا بوده است و بسیاری از آنها در دانشگاه‌های کرانه باختری تحصیل می‌کنند. با این حال، با افزایش ناامنی غذایی و کاهش درآمد، افراد بیشتری به کمک‌های بشردوستانه متکی شده‌اند. هیچ چیز در مورد وضعیت فعلی پایدار به نظر نمی‌رسد.

قرار گرفتن مداوم در معرض خشونت شهرک‌نشینان و مانورهای نظامی محیطی وحشتی دائمی را ایجاد و زندگی روزمره مردم مسافر یطا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نواجه تأکید می‌کند که این در واقع سیاست‌های انتقال اجباری اسرائیل است. وی تأکید کرد: مقامات اشغالگر اسرائیل فشارهای فوق‌العاده‌ای بر فلسطینیان در مسافر یطا وارد کرده‌اند تا منطقه را ترک کنند. این اقدامات وحشیانه نقض قوانین بین‌المللی بشردوستانه است.

با این حال، ساکنان منطقه مسافر یطا تصمیم گرفته‌اند با به چالش کشیدن شهرک‌نشینان و ارتش اسرائیل به این شرایط پاسخ دهند.

نواجه می‌گوید: اسرائیل آپارتایدی اگر فکر می‌کند با تخریب خانه‌ها و حمله به مردم، ما را از ماندن در سرزمین‌مان منصرف می‌کند؛ در اشتباه است. ما اینجا می‌مانیم، دامداری و زراعت را ادامه می‌دهیم. هیچ چیز ما را ریشه کن نخواهد کرد.

ترجمه از محمدحسن گودرزی