Mga Surah ng Qur’an/47 Paano Tratuhin ang mga POW Alinsunod sa Surah Muhammad
Ang Surah Muhammad ay Madani (ipinahayag sa Medina), mayroong 38 na talata at nasa ika-26 na Juz. Ito ang ika-95 Surah na ipinahayag sa Banal na Propeta (SKNK).
Ang pangalan ni Propeta Muhammad (SKNK) ay binanggit sa talata 2 at samakatuwid ang pangalan ng Surah.
Ang pangunahing tema ng kabanatang ito ng Qur’an ay naglalarawan ng mga katangian at mabubuting mga gawa ng mga mananampalataya at ang mga katangian at masamang mga gawain ng mga hindi naniniwala, at pagkatapos ay paghahambing ng kapalaran ng dalawang mga pangkat sa Araw ng Paghuhukom.
Pinag-uusapan din nito ang isyu ng Jihad at pakikipaglaban sa mga kaaway ng Islam. Ang dahilan kung bakit karamihan sa mga talata ay nagtatampok ng digmaan ay sinasabing dahil ang Surah ay ipinahayag noong ang Labanan sa Uhud ay isinasagawa. Ito ang ikalawang labanan sa pagitan ng mga Muslim at mga hindi naniniwala, kung saan ang mga Muslim ay natalo.
Ang dalawang salita ng Izlal (paglihis) at Ihbat (pagkansela ng gantimpala ng pagsunod at mabuting gawa dahil sa paggawa ng mga kasalanan) ay madalas na ginagamit upang tukuyin ang mga kilos at kapalaran ng mga hindi naniniwala.
Ang nilalaman ng Surah ay maaaring ibuod sa sumusunod na mga paksa: Pananampalataya at Kufr (kawalan ng paniniwala) at paghahambing ng mga kalagayan ng mga mananampalataya at hindi naniniwala sa mundong ito at sa susunod, Jihad laban sa mga kaaway at kung paano tratuhin ang mga bilanggo ng digmaan, na naglalarawan sa mga mapagkunwari na sa ang panahon ng paghahayag ng mga talatang ito ay gumagawa ng mapanirang mga galaw sa Medina, na humihimok sa mga tao na maglakbay sa mundo at matuto ng mga aral mula sa kapalaran ng nakaraang mga tao, at ang isyu ng mga banal na pagsubok.
Isa sa mga isyung binanggit sa Surah na ito ay ang Ihbat. Nangangahulugan iyon na ang masasamang mga gawa at mga kasalanan ay sumisira sa mga epekto ng mabubuting mga gawa ng isang tao.
Ang iba pang mga isyu na tinalakay sa Surah ay apat na Fiqhi (panghurisprudensiya) at mga alituntunin ng militar tungkol sa mga bilanggo ng digmaan, pag-aaliw sa Banal na Propeta (SKNK) tungkol sa pag-alis sa Mekka at pangako na siya ay babalik sa banal na lungsod, at paghimok sa mga mananampalataya na magsagawa ng Infaq (paglilimos) at iwasan ang pagiging maramot at pagiging matipid.
Ang Surah Muhammad ay ipinahayag sa isang yugto ng panahon na ang mga Muslim ay nakikipaglaban sa mga hindi naniniwala at mga Hudyo at nangangailangan ng katatagan sa labanan gayundin ng Infaq at tulong pinansyal upang maipagpatuloy ang labanan.
Sa katunayan, ang isyu ng Jihad at pakikipaglaban sa mga kaaway ng Islam ang pangunahing paksang tinalakay sa Surah na ito. Isa sa mga rekomendasyon ay tungkol sa kung paano tratuhin ang mga bilanggo ng digmaan: “Kunin sila bilang mga bihag kapag sila ay natalo. Pagkatapos ay maaari mong palayain sila bilang isang pabor sa kanila, mayroon man o walang pantubos, kapag natapos na ang labanan. Ito ang Batas.” (Talata 4)
