Vâkıa suresinde dünyanın sonuyla ilgili olaylar

Kıyamet ve dünyanın sonu ile ilgili çeşitli görüşler bulunmakta olup çoğu görüşler şaşırtıcı ve zor olayların dünyayı kaplayacağına inanıyor. Kur’an-ı Kerim’in Vâkıa Suresi bu olaylardan bazılarını tasvir etmektedir.

Vâkıa suresi Mekke döneminde inmiştir. 96 âyettir. 27. cüzde yer almaktadır. Mushaftaki sıralamada elli altıncı, iniş sırasına göre kırk altıncı suredir.

Sure, adını birinci ayette geçen “elvâkı’a” kelimesinden almıştır. Vâkıa, gerçekleşen, meydana gelen olay demektir. Burada kıyameti ifade etmektedir. 

Vâkıa Suresi, Kıyamet Günü ve olaylarından bahseder. İnsanların yeniden dirilerek dünyada yaptıkları amellerin değerlendirileceği bir gündür. Surede ilk olarak o günkü olaylardan bazıları anlatılır; yerin şiddetle sarsılması, depremlerin olması ve dağların parçalanması gibi. Daha sonra insanları üç gruba ayırır ve her grubun kaderini açıklar. 1-önden gidenler 2-sağ grup 3-sol grup

Sonra Allah’ın Rabliğini, kıyâmet gününü ve Kur’an’ı inkar etmekle meşgul olan solcu guruba (cehennemlikler ) cevaben sebepleri zikrederek insanları tevhid ve diriliş gününe imana davet eder. 

Vâkıa suresinin muhtevası hakkında şunlardan bahsedilebilir:

Kıyamet gününün şiddetli ve korkunç olaylarla başlaması, o gün insanların bu dünyadaki amellerine göre üç gruba ayrılması, Allah’a yakın olanların durumları ve cennette onlara verilecek mükâfatlar, ikinci grup yani cennetlikler ve onlara verilecek  çeşitli İlâhi nimetler, sol grup ve cehennemde alacakları acı azaplar.

Ayrıca Allah’ın kudreti, insanı bir nutfeden yaratması, bitkilerde hayat bulunması, yağmur yağması, ateşin nuru gibi Allah’ın alametleri üzerinde durularak mead’ın ispatı için zikredilen sebeplerden bahsedilir.

Vâkıa suresinde, insanın ölüm hali ve bu dünyadan ahirete intikali, müminlerin mükâfatı ve kâfirlerin azabı ele alınan diğer konular arasındadır.

Sağ gurup cennet ehli sol grup cehennem ehlidir. Ancak Vâkıa suresinin 10. ayetinde bahsedilen ‘önde olanlar’ gurubu hakkında “Önde olanlar; (erdem, amel ve ödülde) önde olanlar;” müfessirlerin farklı görüşleri vardır.

Seyyid Muhammed Hüseyin Tabatabai Kur’an’ın diğer ayetlerinden sonuca vararak ilk ‘sâbikûne’ den maksadın iman ve amelde öne geçenlere ikinci ‘sâbikûn’ dan maksadın Allah’ın affına ve rahmetine mazhar olanlar olduğunu söyler. Çünkü salih amellerde üstün olmak, Allah’ın affına ermede insanın üstünlüğünü beraberinde getirir.