Kıyamet gününe inanmayanların davranışları

TAHRAN (IQNA) - İnsanlar, bu dünyada en iyi yaşama sahip olmaları gerektiğine inandıkları için mutluluğu elde etmek için herşeyi yaparlar, ancak bazı insanlar mutluluğun sadece bu dünya için olmadığına ve insanın ahirette de mutluluk için çabalaması gerektiğine inanır.

Maûn suresi Mekke döneminde inmiş olup 7 ayettir. 30 cüzde yer alır. İniş sırasına göre on yedinci, mushaftaki sıraya göre yüz yedinci suredir. 

Maûn yardım ve zekat demektir. Maûn kelimesi surenin son ayetlerinde gelmekte ve sureye adını vermektedir.

Surede Kıyamet gününe inanmayanların sıfatları ve davranışları beş aşamada anlatılmaktadır:  zekât vermekten kaçınmak, yetimlere ve yoksullara yardım etmemek, namaza ihmal etmek, ihtiyaç sahiplerine yardım etmemek ve işlerinde iki yüzlü olmak.

Sure “Gördün mü dini yalan sayanı?” ayetiyle başlar ve Peygamber Efendimiz’e (s.a.v) hitap eder.

‘Din’ kelimesinin anlamı hakkında farklı görüşler vardır. Bazıları Kıyamet Günü’ne değindiğini söylerken, bazıları da amellere göre ödül ve ceza ile ilgili olduğuna inanır. Bu nedenle, ahiret gününe, ilahî mükâfat ve cezalara inanmayan ve yanlış işler yapanların amelleri eleştirilmiştir.

Surede Kıyamet gününü inkâr edenlerden de bahsedilmektedir. Kıyamet gününe inanmayanlar dünya hayatını gördükleri ve ahiret saadetini elde etmeye çalışma ihtiyacı duymadıkları için doğru davranış ve ahlaka sahip değiller, bu yüzden ahlaken ve dinen yanlış şeyler yaparlar. Örneğin yetime serit ve kötü davranırlar, zengin olmalarına rağmen onlara yardım etmeyi reddederler.

Yetimlere teveccüh etmemeleri dindarlıklarının zayıflığındandır. Bu durum kıyamet gününde azaba neden olur.  Aynı halde namazı ihmal edenler, ikiyüzlü olanlar ve gerekli yaşam imkanlarını başkalarına vermeyenler de cezalandırılacaktır.