Hak ve batılı birbirinden ayıran kitap

Allah Kur’an’da bu kitabı hakkı batıldan ayırmaya bir vesile olarak adlandırmış olup bu özelliğiyle Kur’an’ı hakikati belirlemede ve Hakkı tanımada bir ölçüt olarak sunar.

Kur’an-ı Kerim’in birçok suresinde hakkı batıldan ayırmanın ölçütü olduğu beyan edilmiştir. Örneğin Târık suresi 13. ayetinde “fasl” kelimesiyle : “Andolsun içindekilerin gidip geldiği semaya ve (tohumun filizlenmesiyle) yarılan yere ki Kur’an (hak ile bâtılı) ayıran bir sözdür.”

Furkân suresi 1. ayetinde de “Furkân” kelimesiyle hak ve batılın ayırımı beyan edilmiştir: “Âlemlere uyarıcı olsun diye kuluna Furkān’ı indiren Allah aşkındır, cömerttir.”

Tarık suresindeki “ayırtedici” (fasl) kelimesi, iki şeyden birinin diğerinden, aralarında boşluk kalıncaya kadar ayrılması, Furkân kelimesi ise aynı anlamda olup “hakkı bâtıldan, doğru yolu yanlış yoldan, helâli haramdan ayırıcı bir ölçü” anlamına gelmektedir. Bu sıfatın izzeti o kadar büyük ve ulaşılmazdır ki, Hak ile batılı birbirinden ayıran bir kitap indirdiği için Cenâb-ı Hak kendisini mübarek olarak nitelendirir. Buda gösteriyor ki Kur’an hakkı batıldan ayırmada insanın elinde bulunan bir vasıtadır.

Hz. Ali (a.s) İslam Peygamber’inin bir hadisinde bu konunun diğer yönlerini bilmenin önemli olduğu belirttiğini söyler:

Resulullah (s.a.v) "yakında aranızda bir fitne çıkar,” der. O da “Ey Resulullah! Bundan çıkış yolu nedir?” diye sorar. Resulullah şöyle buyurur: “Geçmişin ve geleceğin haberlerini ve aranızdaki hükmü içeren Kur’an’dır, hakkı batıldan ayıran sözdür, ciddidir, şaka değildir. Kim ondan başka doğru yolu ararsa, Allah onu yoldan saptıracak”

Bu hadiste Kur’an’nın bu özelliğinin belirli bir zamanla sınırlı olmadığı, gelecek nesiller için de geçerli olduğu belirtilmektedir. Buda Kur’anın insanın fıtratını esas alarak onun ihtiyaçlarına en iyi şekilde cevap verdiğini göstermektedir.

Fıtrat kelimesi tüm insanlarda ortak olan Allah vergisi “yaratılış, belli yetenek ve yatkınlığa sahip oluş” anlamında kullanılır. Fıtrat insanı kemale yönlendirir. Allah insanın doğasına bunu yerleştirmiş olup yok edilebilecek birşey değildir.

Tüm insanlarda bir adalet duygusu vardır. Bu, insanlarda zamanla ortaya çıkan bir şey değil, Allah vergisi bir şeydir ve her zaman insanlarda olmuştur.

Toplum atmosferi her zaman sakin olmayıp bazen fitne ve fesat hakim olmakta ve hak ve batıl ayırt edilemeyecek kadar birbirine yaklaşmaktadır. Burada Kur’an-ı Kerim’in rolü yeni bir şekilde ortaya çıkarak her zaman hak ve batıl arasındaki farkı gösteren bir kitap olduğunu gözler önüne serer